Voorstelling Lotto in 2025: na de exodus volgt een scharnierjaar voor de jubilaris

Faut le faire. Net wanneer Lotto het laatste promotiejaar richting de WorldTour met stevige adelbrieven instapt, rommelde het de voorbije maanden meer dan ooit tevoren.

Een afgehaakte cosponsor, toppers die vertrekken, geruchten over morrend personeel en een weinig diplomatische CEO: Lotto dreigt zichzelf niet te kunnen belonen voor al het fraaie werk van de voorbije jaren.

Is deze ploeg – met een zeer beperkt middenveld - wel WorldTour-waardig?

Ten tijde van de degradatie uit de WorldTour had Victor Campenaerts al geopperd dat die stap terug geen noodzakelijk kwaad hoefde te betekenen. En gelijk kreeg hij. De ploeg koos voor een reset en opfrisbeurt met nieuwe leiders op en naast de fiets.

De facelift met Arnaud De Lie als een van de trekkers werd fel bejubeld en kreeg ook duidelijke uitspattingen in het afgelopen jaar. Lotto-Dstny boekte 25 zeges en sloot het jaar bijzonder knap als 9e af op de teamranking.

Maar van die hosanna-stemming blijft nu niet te veel meer over. Je hoeft maar een snelle blik te werpen op het lijstje vertrekkers om te beseffen dat er stront aan de knikker is.

Van Gils, Campenaerts, Florian Vermeersch, Andreas Kron, Thomas De Gendt, Sylvain Moniquet, Pascal Eenkhoorn, … De stockverkoop was grotesk.

Je kan zeggen dat Lotto-Dstny door die kaalpluk het slachtoffer is geworden van zijn eigen succes, maar achter zowat elke exit schuilt een verhaal.

Veel renners voelden zich niet fair behandeld en verslikten zich in de contractvoorstellen die op tafel lagen. CEO Stéphane Heulot verschuilt zich achter de financiële realiteit, maar boegbeelden als Campenaerts en Vermeersch had de patron met veel meer egards moeten bejegenen.

Zei de minzame Vermeersch, nu bij UAE: “Ik ben met pijn in het hart vertrokken. Ik vond het jammer dat ze me geen voorstel hebben gedaan om langer bij de ploeg te blijven.”

Counterde Heulot: "UAE bood het dubbele van wat wij op tafel konden leggen... Het gemiddelde budget in de WorldTour bedraagt ruim 30 miljoen euro. Wij geraken niet eens aan de helft. Het is alsof je in een garage van Ferrari moet gaan shoppen met het budget voor een Citroën. Dat gaat nu eenmaal niet."

Terwijl met Van Gils misschien wel de doos van Pandora is geopend (wordt zijn voorbeeld gekopieerd?), verliest Lotto met Campenaerts een mentor met een onschatbare waarde aan kennis.

De eergevoelige Campenaerts wilde blijven, maar was geen prioriteit en Lotto liet ook dat dossier te lang aanslepen.

Heulot is duidelijk geen man van fluwelen handschoentjes en durft verbaal te bruskeren, denk aan de openbare hetze met Caleb Ewan. People management en commercieel denken lijken hem vreemd.

De Fransman oogt bereid om daar een prijs voor te betalen, maar hoe levensvatbaar en duurzaam is het project dan nog?

Jongeren uit de eigen opleiding zoals Steffen De Schuyteneer zetten de stap naar de grote jongens, maar het is geen geschenk om de druk op de ketel al als neoprof te voelen.

Kijk maar naar hoe De Lie, los van zijn ziektekiemen, afgelopen voorjaar met zichzelf in de knoop lag.

Bovendien telt de jonge ploeg voor 2025 slechts 25 renners. Net als de voorbije jaren worden de Giro en andere prestigieuze rittenkoersen geschrapt.

Wellicht een verstandige, maar tegelijk ook pijnlijke keuze. Het hoofd versus het hart. Bij promotie naar de WorldTour is cherry picking geen optie meer.

Zowat alle ogen zullen dan ook gericht zijn op De Lie, Lennert Van Eetvelt, Jenno Berckmoes en Alec Segaert, die – in afwachting van Jarno Widar – Lotto in 2025 op de kaart moeten houden.

Een terugkeer naar de WorldTour wenkt, maar staat zeker met een begrotingstekort nog niet in steen gebeiteld. Het zou zonde zijn, uitgerekend in het jaar waarin de ploeg dankzij hoofdsponsor Nationale Loterij haar 40e verjaardag viert.

Niet alles kan echter alleen maar in de schoenen van Heulot geschoven worden. Hoe Daan De Wever, CEO van Dstny, bij Het Laatste Nieuws de kinderachtige machtsspelletjes met de CEO van de Nationale Loterij beschreef, is tenenkrullend en zorgwekkend.

Heulot wijst zelf, als het gaat over de zoektocht naar een nieuwe sponsor, met een beschuldigende vinger naar de vorige commerciële cel. "We zijn in april met een wit blad en dus vanaf nul moeten beginnen. Er is de voorbije jaren niet goed gewerkt."

Heulot en zijn technische staf moeten vurig bidden dat de interne onrust snel overwaait. Die verhalen verwijzen ze overigens gretig naar het rijk der fabelen. 

"De consistente resultaten en de 9e plaats in de UCI-ranking bewijzen dat de ploeg op het hoogste niveau kan meespelen", benadrukt sportief manager Kurt Van de Wouwer.

"Alles gebeurt - met de steun van onze sponsors - met een duidelijk doel voor ogen. In 2026 opnieuw meedingen op het hoogste niveau, in de WorldTour."

De contractverlenging van Widar is alvast een godsgeschenk en kan de tanker doen keren. Hulde hoe Lotto die nachtmerrie heeft kunnen afwenden.

"Dat Lotto een van de grootste Belgische talenten aan zich kan blijven binden, stemt ons hoopvol voor de toekomst", klopt de ploeg zichzelf op de borst. 

"De voorbije 3 jaar maakten zo'n 25 renners vanuit het Development team de overstap naar het profpeloton. Sommigen vliegen na enkele jaren uit, anderen blijven tot hun pensioen bij het team."

"Telkens was er één rode draad: bij Lotto kan jong talent groeien, kansen krijgen en groot worden."

De Lie, Van Eetvelt en Widar vormen het menselijke kapitaal, maar de extra centen blijven broodnodig. Voor de Tour hoopt Heulot op witte rook. 

Een goed seizoensbegin kan een extra duwtje in de rug geven. Vallen de prestaties tegen, dan zal de Franse CEO als smoel van de ploeg pas echt vol in de wind komen te staan.

De Nationale Loterij als partner of niet, je kan je besmeurde reputatie niet eeuwig blijven witwassen.