In slaap vallen in je sofa tijdens de cross? Dat zal dit seizoen niet het geval zijn. Elke veldrit opnieuw is de strijd en de spankracht bijzonder hoog. Een stroomstoot in de sport dankzij een generatie gretige jonkies. Kijk maar naar de vele verschillende winnaars die de laatste weken zijn opgestaan. Waar komt deze coup in de cross "plots" vandaan? Ons commentaarduo Paul Herygers en Ruben Van Gucht schatten de nivellering van het veld in.
De bookies draaien momenteel overuren in het veldrijden.
Waar iemand zoals Eli Iserbyt de voorbije jaren nog de grote slokop was in het seizoensbegin, brengt elk crossweekend tegenwoordig een nieuwe winnaar met zich mee.
Deze zondag was het nog Niels Vandeputte, maar in elk klassement zien we tegenwoordig veel meer diversificatie op het hoogste schavotje.
Het X2O-klassement: 3 crossen, 3 verschillende winnaars.
De Superprestige: 4 crossen, 3 verschillende winnaars.
De Exact-crossen: 3 crossen, 3 verschillende winnaars.
We zitten opnieuw in een overgangsfase.
"Het was me ook al opgevallen", vertelt onze commentator Paul Herygers. "En het brengt een leuke nieuwe dynamiek met zich mee."
"Ik heb me dit seizoen nog geen moment verveeld. Velen ruiken hun kans, velen durven te crossen. Ongelofelijk, het is echt een genot om naar te kijken."
Ook zijn medecommentator Ruben Van Gucht deelt in het enthousiasme.
"Ook vorig jaar hadden we uiteindelijk wel veel winnaars, maar de spankracht in alle wedstrijden ligt nu wel hoog. Bijna elke cross duiken we de finale in met een handjevol koplopers en weet je in de slotronde bijna nooit wie er zal winnen. En dat is de voorbije jaren toch al vaak anders geweest."
"Kijk, we hebben vaak genoten van mannen als Nys, Van Aert of Van der Poel, die domineerden. Maar vaak reden die de cross ook kapot. Na twee ronden waren ze al gaan vliegen, nu blijft elke cross weer onvoorspelbaar. Sport heeft spanning nodig."
Dat het dus een goede zaak is voor het veldrijden, zeker in het pre-Van der Poel/Van Aert-tijdperk, zijn onze commentatoren het eens. Al rijst de vraag: vanwaar komt deze nivellering in het veld?
Jeugdig geweld
Nys (22 jaar), Wyseure (23 jaar), Vandeputte (24 jaar) ... Het is duidelijk dat er een nieuwe generatie winnaars is opgestaan.
"Het is inderdaad vooral de verdienste van de jeugd dat er momenteel heel veel spankracht is", vertelt Herygers. "Al komt het eigenlijk niet als een verrassing voor mij. Geloof me, die mannen stonden al te trappelen."
"Vorig jaar lieten Nys en Vandeputte al flitsen zien, maar het is een goede zaak dat zij nu ook constant kunnen presteren. De leerlingen zijn meesters geworden in het lezen van de wedstrijd."
"Die mannen zijn inmiddels ook al 22 tot 24 jaar, dat zijn geen snotneuzen meer, hé", pikt Ruben Van Gucht in.
"Kijk, je ziet nu dat er niet langer met twee snelheden gereden wordt tussen die beide generaties. Het niveau is zeer dicht naar elkaar toegegroeid."
"We hebben dit ook al eerder gezien, natuurlijk. Denk maar aan Sven Nys, Niels Albert, Bart Wellens en later ook het duo Van Aert en Van der Poel - die zorgden op jonge leeftijd ook plots voor een revolutie. Naar mijn aanvoelen zitten we nu opnieuw in zo'n overgangsfase."
"Die jonge wolven zijn hongerig en gretig. En nu ze fysiek op de juiste leeftijd gekomen zijn, willen zij de nieuwe koningen van het veldrijden worden. Omdat de allerbesten tegenwoordig nog weinig crossen, wordt dat doel ook steeds tastbaarder."
Machtsvacuüm
Het verhaal van de vele winnaars in het veld, heeft anderzijds ook zijn verliezers.
"Het algemene niveau bij de gerenommeerde waarden is momenteel toch net iets minder goed dan anders", zijn Van Gucht en Herygers het eens.
"Het meest opvallende: de grote kanonnen van Pauwels Sauzen-Bingoal hebben nog maar amper gewonnen dit seizoen. Normaal ruimen Iserbyt en Vanthourenhout toch veel weg in de eerste maanden van het seizoen."
De toekomst oogt weer mooi voor de cross, die nog steeds in de lift zit.
Dat Iserbyt zo emotioneel reageerde na een nieuwe baaldag op zondag en Vanthourenhout zich volledig vergaloppeerde, is dan ook geen toeval volgens ons commentaarduo.
"Je ziet toch ook meer kleine incidenten rondom hen gebeuren. Je mag momenteel niet onderschatten hoe die mannen moeten omgaan met deze nieuwe realiteit. Als je gewend bent om veel te winnen en je ziet je status afbrokkelen ..."
"Nu voelen ze de hete adem van de jonkies ook nog eens in hun nek en kunnen ze hun plek minder goed afdwingen. Dat brengt toch druk met zich mee", schat Van Gucht in.
Want nu de schaduw van Van der Poel en Van Aert stilletjes weer lijkt op te doemen, slinken de winstkansen steeds meer voor het huidige peloton.
"Vroeger dook de generatie-Iserbyt in dat machtsvacuüm en hadden ze niet de tegenstand van de jeugd zoals die er nu is. Nu is het de generatie-Nys - die groter en breder is dan Nys, natuurlijk - die zich al komt moeien", vertelt Van Gucht.
"En die trend zal zich waarschijnlijk blijven doorzetten. Die jonge gasten zullen alleen maar beter worden."
"De volgende absolute nummer één van het veld hoeven we dus eigenlijk niet meer in die tussengeneratie van Iserbyt, Sweeck, Vanthourenhout of Van der Haar te zoeken. Het zal moeilijk worden voor die mannen om nog een dominant seizoen te rijden, anders hadden ze dat al lang gedaan."
"Het is nu vooral uitkijken hoe de jonge twintigers - die intrinsiek meer potentieel hebben - zullen doorgroeien en wie van hen uiteindelijk de kroon van de cross zal aanmeten", besluit Van Gucht.
"Ach, de toekomst oogt weer mooi voor het veldrijden, die nog steeds in de lift zit", droomt Herygers al weg.
