Spannend en straf, maar vooral slim en foutloos. Lotte Kopecky (28) is de auteur van een back-to-back: voor het tweede jaar op een rij is ze wereldkampioene bij de profs. "Ik was op enkele ronden van het einde aan het bevriezen, maar ik probeerde koelbloedig te blijven", vertelde Kopecky over haar succestactiek.
Neen, Lotte Kopecky was meer dan waarschijnlijk niet de sterkste vrouw in koers. Ze hapte geregeld naar adem en leek even uitgeschakeld voor een bisnummer.
Maar met al haar maturiteit gebruikte ze naast haar benen ook haar verstand en zette ze de minder gunstige omstandigheden helemaal naar haar hand.
"Ik kan het niet geloven", was het eerste gevoel van Kopecky, die na zo'n slopende dag wel meteen overschakelde naar wat echt van tel is. "Ik wil mijn medeleven betuigen aan de familie van Muriel Furrer."
"De minuut stilte bij de start was hard met de Zwitserse rensters die huilden. Dat wil je niet zien. Het moet bijzonder hard zijn voor hen en de familie. Je mag zeggen dat dit ook een titel is voor Muriel, ja."
Dit is een zege van mijn hoofd. Het was een enerverende dag. Het regende en het was niet warm, maar op de klimmetjes wel. En bergaf kreeg je het weer koud.
Kopecky zag er zichtbaar getekend uit. "Dit is een zege van mijn hoofd. Het was een enerverende dag. Het regende en het was niet warm, maar op de klimmetjes wel. En bergaf kreeg je het weer koud."
"Ik was op enkele ronden van het einde aan het bevriezen, maar ik probeerde koelbloedig te blijven."
"Op de steile klim kwam ik niet in de problemen, op die langere beklimming zag ik af toen Demi (Vollering) aanviel."
"Ik moest mijn eigen tempo houden en terugkeren. En daarna werden het mentale spelletjes. Dan moest ik koelbloedig blijven en mijn energie op de juiste manier spenderen."
Bij de sprint kwam de Australische Ruby Roseman-Gannon met veel snelheid van achteruit. "En daarna nam Demi meteen over", grinnikte Kopecky na "de geste" van de Nederlandse, die de tactische fouten opstapelde.
Ideale Vollering
Bij onze Renaat Schotte verscheen Kopecky in haar regenboogtrui. Ze stond te bibberen, maar was nog rad van tong. "Ik wist dat ik niet mocht panikeren", vertelde ze over de finale.
"Toen ik gelost was, moest ik op mijn eigen tempo terugkeren. Na die steile hellingen was het meer mijn stuk en dat moest ik tactisch proberen uit te spelen."
"Je denkt natuurlijk wel dat ze voorin blijven rijden, maar je weet anderzijds ook dat ze naar elkaar zullen kijken. Ik wist dus dat ik niet mocht opgeven. En ik had onthouden hoe Alec Segaert gisteren nog was teruggekeerd."
In de sprint raakte Kopecky nog even Elisa Longo Borghini. "Onopzettelijk was dat. Toen ze nog uit de achtergrond terugkeerden, was dat een bang moment. Vollering was misschien te nerveus, reed het gat dicht en dat was ideaal voor mij."
Kopecky bedankt nog eens Justine Ghekiere. "Ze heeft me in een zetel gezet. Je mag niet onderschatten hoeveel werk ze voor me gedaan heeft", aldus Kopecky, die nu vooral wilde "opwarmen en lekker eten". "Het WK gravel en het WK op de piste volgen nog, maar we zien wel wat er uit de bus valt."
