Michèle George heeft gisteren nog eens in de verf gezet dat zij de koningin van de dressuur is met haar 4e goud op rij op de Paralympische Spelen. George neemt na Parijs afscheid van haar succesmerrie Best of 8, maar zelf denkt ze nog niet aan stoppen. "Ik ben net 50, het begint pas", lacht ze.
Een dag na het behalen van haar 6e gouden medaille op de Paralympische Spelen glundert Michèle George nog steeds na. "Ik ben een beetje in een roes wakker geworden. Ik kan het nog altijd niet geloven", vertelt de amazone in De Ochtend op Radio 1.
"Het was een heel emotioneel moment, waarbij ik moest denken aan mijn laatste proef in Rio. Ook toen was het de laatste keer met mijn paard. Dat gevoel had ik ook gisteren met mijn merrie Best of 8. Ze is 14 jaar, het waren haar laatste Spelen. Ze heeft me zoveel gegeven. Zo afsluiten, is ongelooflijk."
George was onder de indruk van de rust die haar paard uitstraalde. "Ik was stiekem wat nerveus, want ze had nog nooit echt met publiek gepresteerd. Best of 8 is een heel gevoelig paard en ik wist niet hoe zij zou reageren op die ongelooflijke setting in Versailles. Daar kun je je paard niet op voorbereiden."
Ik zag mijn paard groeien. "Ik ben hier de prinses". Dat gevoel gaf ze me.
Maar dat bleek allemaal geen probleem voor Best of 8. "Ze was ongelooflijk", bewierookt George haar paard. "Mijn dochter, die haar ook verzorgt, is tot het laatste moment meegelopen. Zij heeft dat voortreffelijk gedaan. En dat heeft Best of 8 gevoeld."
"Je zag haar groeien. Ik dacht echt: "Oh my god". Zelfs toen het stadion na het groeten ontplofte, bleef ze zo koel. "Ik ben hier de prinses". Dat gevoel gaf ze mij."
Na Parijs neemt George afscheid van Best of 8 als wedstrijdpaard. "Maar ze blijft wel bij mij", klinkt het. "Het blijft mijn reservepaard, maar ik ga haar niet meer inzetten op grote kampioenschappen. Zij heeft alles gegeven."
Ik ga door. Ik kijk al naar Los Angeles. Mijn honger is zeker nog niet gestild.
Einde verhaal voor Best of 8 dus straks, maar niet voor Michèle George. Zij komt in Parijs nog 2 keer in actie, maar lonkt nu al naar Los Angeles 2028.
"Ik ga door", zegt ze vastberaden. "Mijn honger is zeker nog niet gestild. Ik kijk al naar Los Angeles. Ik zal wel moeten uitkijken naar een nieuw paard. Ik ben net 50 en ik voel me nog superjong. Het begint pas (lacht)."
Dat belooft.
