Olympiër Jérôme Guéry nam deze week met pijn in het hart afscheid van zijn toppaard Quel Homme de Hus. De springruiter, goed voor brons met de Belgische equipe in Tokio, gunt zijn 18-jarige partner een waardig pensioen. Dat zo'n afscheid aan de ribben blijft kleven door de unieke band tussen ruiter en paard, horen we in Sporza Daily.
Ook Michèle George, paralympisch kampioene met 7 gouden medailles op de Spelen, weet als geen ander hoe complex het afscheid van een succespaard smaakt. Parijs 2024 was het laatste kunststukje van haar merrie Best of 8.
"Bijzonder emotioneel", zegt ze over het loslaten van haar partner. "Je bereikt zoveel met elkaar, je sleurt elkaar door moeilijke momenten: dan spreek je niet zomaar over een sportpartner."
"Het gaat over een stukje van je leven. Het voelt alsof er dan een hoofdstuk wordt afgesloten. Een paard is niet zomaar een dier. Het is onze kameraad en ergens ook een spiegel."
"Bij zo'n afscheid laat je een stukje van jezelf los. De emotionele band is uniek en in mijn ogen onvervangbaar. Het is iemand met wie je dagelijks werkt en leeft. Een trouwe metgezel die dan een leegte achterlaat."
Een paard is niet zomaar een dier. Het is onze kameraad en ergens ook een spiegel.
Het biedt misschien een troost: George heeft met Best of 8 zelf de knoop kunnen doorhakken.
"Als je zelf kan beslissen dat het genoeg geweest is, dan heb je de kaarten zelf in handen en kan je dat afscheid deels inplannen. Voor Best of 8 wist ik dat Parijs de kers op de taart moest worden."
"Rainman, mijn vorige paard, werd plots weggerukt uit mijn leven. Een onverwacht afscheid verwerk je moeilijker. Dat is anders dan wanneer je de breuk inplant. Onbewust begin je dan al aan het rouwproces."
Samen naar de oorlog
Verlies en afscheid horen bij het leven en de topsport. Een ruiter die zijn paard afstaat, moet op zoek naar een nieuwe partner. En zo'n zoektocht is niet zo vanzelfsprekend als het lijkt.
"Je kijkt naar talent en karakter, maar je moet vooral een klik voelen als je jouw voet in de stijgbeugels steekt en op de rug van het paard zit. Het is dan alsof je elkaar begrijpt zonder woorden. Die match ontstaat door de combinatie van instinct, expertise en ook een stukje geluk."
George bestudeert momenteel een drietal opties. "Je begint dan vanaf nul en het eerste contact is cruciaal. Je probeert elkaars taal te begrijpen. Het is geen lukrake keuze, wel een doordachte beslissing."
"Zij moeten onze emoties voelen, wij die van hen. En vertrouwen moet je opbouwen, vaak met kleine rituelen. Zo versterk je de band."
"Het gaat over vertrouwen en respect, want je gaat samen naar de oorlog. En het blijft een dier, hé. Zoiets gaat niet in 1, 2, 3."
"Ik ga niet over één nacht ijs om mijn nieuwe partner te kiezen", zegt George, al gaat zo'n proces met ups en downs. "Eerlijk: bij Best of 8 was het geen liefde op het eerste gezicht."
"Het verlies van Rainman speelde toen nog in mijn hoofd, maar ik heb geleerd dat je niet het identieke plaatje van je vorig paard kan tegenkomen. Toen ik in het zadel zat, wist ik wel dat de klik er was. Ik hoop dat ik weer de juiste keuze kan maken."
Onze sport wordt een beetje exclusief door de prijs die ermee gepaard gaat.
Een keuze heeft George nog niet gemaakt. Wedt ze dan op meerdere paarden tegelijk? "Neen, zo mag je het niet bekijken. Het zijn 3 verschillende paarden met eigen kwaliteiten en talenten. Het gaat over details en ik wil hen nog enkele keren zien voor ik beslis."
En dan zal ook de financiële kant van het verhaal mee de doorslag geven. "Klopt, jammer genoeg. Onze sport wordt een beetje exclusief door de prijs die ermee gepaard gaat."
"Er zijn heftige criteria: de paarden moeten mooi en soepel zijn, net als stressbestendig en werkwillig. En ze moeten een gouden karakter hebben."
"Zelf wilde ik de citroen van Best of 8 niet uitpersen. Ze verdient de rode loper. En dat betekent dat ik nu voor een financieel vraagstuk sta. Lukt het niet, dan stopt mijn topsportcarrière", beseft George, die spreekt over bedragen van 500.000 euro.