Sinds zondag heeft Mondo Duplantis officieel alle 10 zijn vingers nodig om zijn wereldrecords nog te kunnen tellen. Op de Diamond League-meeting in Polen sprong hij alweer één centimeter hoger dan zijn vorige record. Een vernuftig plan van het Zweedse fenomeen. "Want één monstersprong zou de spanning wegnemen."
Tien centimeter in vier jaar.
Dat is de indrukwekkende groeicurve van polsstokfenomeen Armand Duplantis. In 2020 begon hij aan zijn recordjacht met een sprong over 6,17m, afgelopen weekend vloog de Zweed over 6,26m.
In die vier jaar schreef Duplantis maar liefst 10 keer een wereldrecord op zijn naam. Telkens wipte hij één centimeter hoger dan zijn vorige record.
Toeval? Niets van. De Zweed ontpopt zich met zijn uitgekiende strategie iedere dag een beetje meer tot hét atletiekgezicht van deze generatie. Want Duplantis is een man met een plan.
Wilfried Meert, atletiekkenner en medeoprichter van de Memorial Van Damme, ziet hoe Duplantis zo het maximale uit zijn carrière haalt. "Want er zitten meerdere redenen achter de keuze om telkens één centimeter hoger te springen", weet hij.
Wie bovenstaande foto even goed bestudeert, zal meteen al deel 1 van het meesterplan van Duplantis ontcijferd hebben.
Niet de Zweed zelf, wel de olifant aan de andere kant van het bord trekt de aandacht. Of beter: wat de olifant in zijn handen heeft, trekt de aandacht.
"De kassa rinkelt iedere keer als hij zijn record scherper stelt", vertelt Meert. "Er is telkens een premie van 50.000 dollar te verdienen. Zelfs als de taksen daar vanaf gaan, kan je er nog een mooie spaarpot mee opbouwen."
Door telkens één centimeter hoger te gaan, geeft hij alle meetingorganisatoren de hoop dat het ook bij hen weleens bingo kan zijn.
Maar Duplantis denkt niet enkel aan zijn eigen portefeuille. De goedlachse vedette houdt ook rekening met kijkers en organisatoren.
"Het heeft geen enkele reden om de lat ineens op 6,35m te leggen", oppert Meert. "Want als hij er dan over springt, wordt het immens moeilijk om dat nog te verbeteren. Door telkens één centimeter hoger te gaan, geeft hij alle meetingorganisatoren de hoop dat het ook bij hen weleens bingo kan zijn."
"Dus wat hij doet, is zeker ook voor de mensen in het stadion of thuis voor tv. Hij bezorgt hen zulke spannende, adembenemende momenten. Het zou jammer zijn om dat teniet te doen door één monstersprong die nadien nooit meer bereikt wordt."
"Waar hij het ook probeert - en ik vermoed straks ook op de Memorial Van Damme in Brussel - kijkt gans het stadion vol spanning mee. Voor de mensen die het dan beleven, is het een moment dat ze nooit meer vergeten."
Eén van de boys
Alleen luidt de vraag na elk wereldrecord iets luider: waar ligt het plafond van het Zweedse fenomeen?
"Ooit zal dat wel bereikt worden", weet ook Wilfried Meert. "Maar voorlopig heeft hij nog altijd zoveel marge. Behalve dit weekend dan, want toen trilde de lat toch een beetje."
"Maar dankzij hem is de discipline zo aantrekkelijk geworden. Hij is bovendien enorm joviaal en gaat heel gemoedelijk met zijn collega's om. Hij steekt er zo ver boven uit, maar in plaats van op hen neer te kijken, is hij gewoon "one of the boys"."
Vroeger kwam men naar het stadion voor Usain Bolt, nu wil iedereen Mondo Duplantis zien.
De vergelijking met andere atletiekiconen is dan ook niet veraf.
Vier jaar geleden sprak Meert al de profetische woorden: "Hij vult de leemte die Usain Bolt achterliet."
"En ik denk wel dat hij dat intussen gedaan heeft, hé", klinkt Meert overtuigd. "Bolt was ook een fenomeen dat iedereen aantrok. Mensen die nog nooit naar het stadion waren gekomen, deden dat plots toch voor Bolt."
"Nu komen ze om Duplantis te zien springen. Om de zoveel jaar wordt er een absolute wereldster geboren."
En laat ons vooral hopen dat die wereldster met zijn vliegkunsten nog heel wat hoofdstukken toevoegt aan zijn uitgekiende plan.
