Club Brugge heeft zich naast Union geschaard in de middenmoot van het klassement, maar toch zijn er bij beide clubs wat kopzorgen. Peter Vandenbempt legt ze in zijn wekelijkse analyse bloot.
"Verval bij Club was toch te groot"
Met die 6 op 6 zijn ze bij Club Brugge heel erg tevreden. Nog meer als je ziet hoe het in de slotseconden nog ontsnapt aan de gelijkmaker, die vandaag zeker onrust zou hebben veroorzaakt in het basecamp.
De manier waarop Club Brugge zichzelf nog in de nesten werkte, dat kan toch niet enkel verklaard worden door de verstoorde voorbereiding, met spelers die nog op het EK hebben gespeeld.
Club begon met een 0-2-voorsprong, omdat Dender defensief niet thuis gaf, maar ook omdat Club fris en snel voetbal speelde in de eerste 20 minuten.
Het is belangrijk dat de spelers en de trainer van Club Brugge er zich goed bewust van zijn dat het beter moet.
Maar het verval nadien was toch veel te groot. Het voetbal was dan ineens zwak, slordig en ongeïnspireerd.
En gaandeweg is Club meer en meer achteruit gekropen, op het einde van elke helft. Niemand op het veld kon dat beletten, dat is toch allemaal ver beneden van wat je mag verwachten van de rijkste en sterkste selectie van het land.
Het is waar - wat coach Nicky Hayen achteraf ook zei - dat Club dit soort matchen vorig jaar vaak heeft verloren. Maar dat had gisteren toch vooral te maken met een dosis meeval, die zijn voorganger Ronny Deila misschien niet had.
Maar goed, 6 op 6. Het is belangrijk dat de spelers en de trainer er zich goed bewust van zijn dat het beter moet. Die evaluatie is belangrijk om er werk van te maken en dat gaat nu eenmaal gemakkelijker als je wedstrijden wint.
Gerelateerd:
"Gaat het nu dan wel gebeuren bij Union?"
Een troosteloze 0-0 op Stayen voor Union.
Het is een heel lastige maand augustus geweest voor de Brusselaars, met die kansloze uitschakeling in de Champions League tegen Slavia Praag en die middelmatige 8 op 15 en matige prestaties in de competitie.
Er zijn zeker excuses voor Union, die het voor de nieuwe trainer Sébastien Pocognoli niet gemakkelijk maken.
Met Nilsson, Amoura en deels ook Puertas zijn drie absolute sterkhouders met straffe statistieken er niet meer bij. En zeker gisteren waren er nog heel wat geblesseerden afwezig.
Union verdedigt wel nog secuur, maar het voetbalt stroef, heeft weinig ideeën, weinig kansen, mist ook vaak die kenmerkende grinta.
Maar goed, naarmate de wedstrijden elkaar opvolgen, begin je wel stilaan meer en meer te denken: gaat het nu dan wel gebeuren?
Wat we dit jaar vooraf niet meer hadden durven te zeggen - want dat hadden we de vorige jaren altijd gedaan en Union heeft elke keer opnieuw ons ongelijk bewezen. Namelijk: je kan niet ongestraft zoveel kwaliteit wegdoen, weer een nieuwe trainer aanstellen en nog altijd absolute top zijn.
Nieuwkomers als Fuseini, Khalaili, David geven vooralsnog niet de indruk dat het opnieuw absolute toppers zullen zijn, net zoals El Hadj nog niet toont dat hij de vervanger van Puertas kan zijn.
Union verdedigt wel nog secuur, maar het voetbalt stroef, heeft weinig ideeën, weinig kansen, mist ook vaak die kenmerkende grinta. En dus is Union voorlopig maar een gewone ploeg, in afwachting van beterschap
