Een iconische klim naar gletsjermeren en een beest aan 24%: dit zijn de 5 sleutelritten in de Vuelta

Iedere kopman met klassementsambities weet duivels goed dat een grote ronde niet enkel bergop, maar ook bergaf verloren kan worden. 

Op dag 9 volgt dus al vrij snel een belangrijke dag voor al wie droomt van de rode trui. Dan trekt het peloton daags voor de rustdag door de Sierra Nevada.

Onderweg liggen drie cols van eerste categorie. De Puerto de El Purche (8,9 km aan 7,6%) mag halfweg de etappe de spits afbijten. Zoek daarna niet meer naar vlakke stroken.

Na de afdaling van El Purche volgt een dubbele beklimming van de Alto de Hazallanas (7,1 km aan 9,5%). Een serieus onding, waar bij de tweede passage ook nog eens bonificatieseconden te rapen zijn.

Daarna is het aan de adelaars in het pak. Een afdaling van 23 kilometer lang vormt het slotstuk van week 1. Wie duikt het snelst richting Granada?

Geen Angliru dit jaar, dus wilde de parcoursbouwer de renners op een andere manier pijnigen.

Afgaand op het profiel van rit 15 zou hem dat zeker moeten lukken. De etappe naar Cuitu Negru is er eentje om van te duizelen.

"Nochtans maar 143 kilometer lang", zal een optimist zeggen. En ook de eerste 3 beklimmingen lijken al bij al nog mee te vallen. De Alto de la Colladiella is slechts 6,4 kilometer lang.

Maar vergis je niet. Stroken tot 14% bombarderen de amuse-bouche van dag 15 meteen tot een col van 1e categorie. Iets over halfweg dient diezelfde klim ook nog eens als voorgerecht.

Maar de hoofdschotel komt er pas aan in de staart van de etappe. Officieel is de klim naar Cuitu Negru 18,9 kilometer lang, in totaal zullen de renners meer dan 40 kilometer afzien.

In de laatste kilometers wachten ook nog eens loodzware stroken aan 24%. Een toetje dat bij sommigen weleens zwaar op de maag zou kunnen vallen.

Na de loeisteile stroken op de Cuitu Negru mag de oververhitte motor van de renners een dagje afkoelen. Maar op dinsdag zal hij alweer moeten brullen.

Op het menu: de iconische klim naar Lagos de Covadonga. Primoz Roglic zal er niet wakker van liggen. Hij demonstreerde in 2021 nog hoe je het grillige beest moet temmen.

Vooral de afwisseling in stijgingsgraad maakt van de klim naar de gletsjermeren een onvoorspelbare wedkamp. Zo loopt de eerste kilometer slechts met 4,5% omhoog.

Tot en met kilometer 8 wordt het daarna andere koek. Slopende stroken tot 16% zullen ongetwijfeld in de benen kruipen.

Drie korte afdalingen in de tweede helft van de klim en enkele vlakke passages in het slot gooien het stijgingspercentage nog wat overhoop, maar de koers naar de Meren van Covadonga zal hoe dan ook weer voor spektakel - en tijdsverschillen - zorgen.

Uitbollen richting Madrid? Niets van. De klassementsmannen smeren ook op dag 20 best nog hun benen in.

3 - 3 - 2 - 1 - 2 - 1 - 1: dat is de zwaarte van de 7 beklimmingen die daags voor het afscheidsfeest van de Vuelta nog bedwongen moeten worden.

Je ziet het: de beklimmingen in rit 20 worden almaar zwaarder. Na net geen 3 weken koers onder de Spaanse zon zou deze rit er nog een (voor)laatste keer hard kunnen inhakken.

Vooral omdat heel wat mannen zo kort voor het einde niets meer te verliezen zullen hebben.

Finishen doen we op de Picon Blanco. Sommigen zullen bij die naam misschien eerder denken aan een aperitief, maar in Spanje is dat gewoon een pittige col van 1e categorie.

Ook hier zijn weer typisch Spaanse stroken aan 17 of 18% te vinden. Voldoende om het klassement nog een keer helemaal in de war te sturen?

De Tour de France kreeg niet zijn gedroomde finale in de tijdrit in Nice, maar misschien heeft de Vuelta meer geluk.

Met een opdracht van 24,6 kilometer tegen de klok moet de Ronde van Spanje spannend blijven tot de allerlaatste dag. Het enige probleem: hoogtemeters zoek je in de straten van Madrid best met een vergrootglas.

Het wordt dus een kunstje voor de mannen met een grote motor. Al is het perfect mogelijk dat de rode trui met toegeknepen billen toeleeft naar de allerlaatste test.

Krijgen we een secondespel in de Spaanse hoofdstad?