Bittere tranen bij de Belgian Cats. De Belgische basketvrouwen eindigen hun olympische toernooi op de meest ondankbare plaats. "Zonder medaille naar huis gaan doet echt pijn", treurden ze. Opvallend: in elke analyse kwam hetzelfde nadeel terug.
"Dit komt heel hard aan."
Met tranen in de ogen verscheen Elise Ramette in de interviewzone. Dat prinses Elisabeth enkele minuten eerder nog voor troost had proberen zorgen in de kleedkamer? Dat was maar een kleine pleister op de wonde.
De harde realiteit is dat de Cats zonder medaille terugkeren naar België, ondanks twee kansen.
"En dat doet pijn", baalde Ramette. "We zijn wel blijven vechten, maar het mocht niet zijn. Fysiek en mentaal was het een zware match. Zeker omdat onze vorige zo laat op de avond was."
Dit gaat nog harder binnenkomen dan Tokio.
Die factoren haalden ook andere Cats aan in hun analyse.
"Zij zaten iets frisser", zag Antonia Delaere, die Julie Vanloo hetzelfde argument hoorde aanhalen. "Australië was op vlak van recuperatie sowieso in het voordeel. Zij stonden in de eerste helft al 15 punten achter tegen de VS, dus konden ze de match uitspelen op cruise control. Wij zijn echt in het rood moeten gaan."
Het waren procentjes die de Cats misschien een medaille hebben gekost.
"Ik verlies nog liever twee keer met 20 punten verschil dan op deze manier", vloekte Delaere. "We verdienden het om die medaille te pakken, we konden ze ruiken. Dit gaat nog harder binnenkomen dan Tokio."
Vanloo: "Het zal tijd vragen om hiervan te herstellen. Het is zo jammer dat we voor al ons harde werk niet beloond worden. Maar zulke momenten maken je normaal als ploeg sterker. Ik ben er zeker van dat dat ook nu het geval kan zijn."
