Het einde van de Spelen betekent ook het einde van een tijdperk voor de Red Lions. Voor vele hockeyers van deze gouden generatie moest Parijs het laatste kunstje in hun rijkgevulde carrière als international worden. Onder meer een ontroostbare Félix Denayer leek na de wedstrijd al zijn afscheid aan te kondigen. "Ik heb het gevoel dat ik alles gegeven heb voor deze prachtige ploeg", klonk het bij de kapitein.
Eeuwige gentleman Félix Denayer kwam meteen na de ontgoocheling van de verloren olympische kwartfinale zijn plicht doen: praten met de pers.
Hoewel de teleurstelling nog groot was, sprak de kapitein van de Red Lions toch vooral zijn trots uit in het team.
"Aan alle sprookjes komt een einde, zeker?", vertelt Denayer. "We kunnen onszelf weinig verwijten, want we hebben er tot de laatste seconde alles aan gedaan om te winnen."
"Het is natuurlijk heel jammer en dit zal toch even moeten bezinken, maar ik ben wel ontzettend trots op dit team en alles wat we samen al bereikt hebben. We mogen fier zijn op wat we de laatste jaren hebben neergezet in België. Hopelijk kunnen de dames het wél nog afmaken voor ons."
Het was mooi geweest dat ik dit nog had kunnen winnen voor haar.
En zo lijkt het symbolische einde van een cyclus gekomen bij de Lions. Voor velen waren deze Spelen het eindstation van hun internationale carrière. Ook voor Denayer zelf?
"Ik wilde eigenlijk nog geen keuze maken, maar ik heb toch het gevoel dat ik nu alles gegeven heb voor deze prachtige ploeg. Dus het zou zomaar het laatste hoofdstuk kunnen zijn voor mij", lijkt ook hij uit te zwaaien.
"Mijn dochter zat vandaag ook in de tribune ...", gaat Denayer met een krakende stem en tranen in zijn ogen verder.
"Ik had haar dit nog zó graag gegeven", hield hij het niet meer droog. "Het was mooi geweest dat ik dit nog had kunnen winnen voor haar."
