Even stond de wereld stil. Remco Evenepoel moest zich plots aan de kant zetten met een lekke band, terwijl goud binnen leek. Er was geen beeld naar achteren: was de volgwagen vlakbij? Ja, was het antwoord gelukkig. Dankzij een "koers in de koers" van bondscoach Sven Vanthourenhout, die groepje na groepje oprolde in de volgwagen. "Ik heb misschien even de orders van de commissarissen genegeerd", bekende hij.
Heel België hield de adem in op 4 kilometer van de aankomst van de olympische wegrit. Remco Evenepoel stond lek, het zou toch niet nog mislopen?
Gelukkig zat de volgwagen met bondscoach Sven Vanthourenhout achter de eenzame koploper. De reddende engel voorzag Evenepoel van een nieuwe fiets. Oef!
"Het was even een koers in de koers, echt niet evident om daar te raken", schetste Vanthourenhout in Paris by Night.
"Zelfs het moment dat ik Jasper (Stuyven) passeerde, moest ik echt gaan afdwingen bij de commissarissen."
Ik heb misschien even de orders genegeerd om bij Remco te raken voor Montmartre.
Dat zat zo: "Het verschil schommelde rond de minuut en je mag eigenlijk pas vanaf een minuut verschil doorrijden naar voren. Nadat ik verschillende groepjes renners had ingehaald, kwam ik dan bij Evenepoel en Madouas."
"Maar toen moest ik weer wachten tot het verschil groot genoeg was omdat hij wegreed van Madouas. Ik wilde per se voor de laatste keer Montmartre in zijn zog zitten."
"Als ik er daar niet was, had dat cruciaal kunnen zijn. Daar heb ik dus misschien even de orders genegeerd", bekende Vanthourenhout met de lach. "Ik was toch blij dat erbij kwam."
Ernaast gereden om te zeggen dat hij moest genieten
Ook omdat de bondscoach naast Evenepoel kwam rijden na die lekke band, kreeg hij een boete achteraf. "Ik denk niet dat hij me nog gehoord heeft, maar ik ben er gewoon naast gereden om te zeggen dat hij ervan moest genieten."
"Dit is iets dat we niet meer snel zullen meemaken. Uiteraard was het voor mij ook een emotionele rollercoaster."
"Je probeert samen met de staff alles in goede banen te leiden. Als dit dan gebeurt, dan doet dat iets met je", was Vanthourenhout eerlijk.
Niet alleen bij Vanthourenhout waren de emoties zichtbaar na de triomftocht van Evenepoel, ongetwijfeld leefde heel België mee. Zeker tijdens de spanning van de lekke band, gelukkig tot een goed einde gebracht dankzij "de koers in de koers".
