Mode-item of bron van alle parameters: waarvoor dienen de rode (of witte) armbanden van de Red Panthers?
Na drie feilloze wedstrijden op deze Olympische Spelen zijn armbandjes zowaar het belangrijkste thema bij onze Red Panthers. Dat de hockeyspeelsters dat niet dragen als mode-item, zal wellicht wel duidelijk zijn. Maar waarvoor worden die bandjes dan wel gebruikt? Physical coach van de Panthers Hannes Agache legt het uit.
Mathieu van der Poel kreeg de wielerwereld in de ban van zijn hoogtechnologisch armbandje om herstel te meten, nu doen de Red Panthers dat fijntjes over in het hockey.
Niet de vlotte overwinningen tegen China, Frankrijk en Japan, wel de snufjes op hun bovenarm eisen tot nu toe de meeste aandacht op. Nochtans is de uitleg achter de bandjes vrij simpel.
"Gewoon een Polar-band", verklaart physical coach van de Red Panthers Hannes Agache. "Zodat we de hartslag tijdens de wedstrijd en nadien kunnen analyseren."
"Daarnaast hebben ze ook nog eens een gps-tracker zitten in hun sportbeha. Zo hebben we alle gegevens. Hoeveel meter hebben ze gelopen? Hoeveel versnellingen en sprints waren er? En hoe zwaar was de wedstrijd op fysiek vlak?"
Dat bandje rond de arm is supercomfortabel. Ze hebben er totaal geen last van.
Meetinstrumenten die we eigenlijk al kennen uit andere sporten. Denk maar aan de technologische beha's die enkele jaren geleden het voetbal overspoelden.
Waarom kiezen de Red Panthers er dan niet voor om die bestaande snufjes over te nemen?
"Dat heeft puur te maken met gebruikscomfort", legt Agache uit. "Bij de dames ligt het soms wat moeilijker, want je moet dat dan al onder hun sportbeha beginnen te duwen."
"Dat begint te irriteren en bij roterende bewegingen zakt dat bandje al eens af rond de borst. Enkele jaren geleden merkten we dat data zo wegvielen en niet meer accuraat waren."
"Dat bandje rond de arm is supercomfortabel. Ze hebben er totaal geen last van en het blijft altijd mooi op zijn plek zitten."
Al moeten de Panthers wel 2 soorten bandjes in hun locker leggen. De oplettende kijker zal woensdag ongetwijfeld gezien hebben dat de bandjes plots wit waren.
"Afhankelijk van ons tenue", is die verandering eenvoudig uitgelegd. "Dat zijn regels van de internationale hockeyfederatie."
Overschot
Mysterie meteen van de baan, dus. Al hebben de bandjes blijkbaar ook een impact op de opstelling, de wissels én het vertrouwen van de Panthers.
"We maken voor de wedstrijd al een schema op van wie wanneer moet spelen", vertelt de physical coach. "Iedere speler moet dat in principe aankunnen. Dat is zo berekend op ieders maximale capaciteit, zodat ze allemaal met een hoog vermogen kunnen rondlopen."
Maar je raadt het al: tijdens een wedstrijd gebeurt het weleens dat speelsters plots diep in de energietank moeten tasten.
"Via de bandjes kunnen we dan zien: "Oei, die is hier serieus in het rood gegaan. Misschien moeten we haar toch wat vroeger wisselen." Dan gebruiken we die data dus live tijdens de wedstrijd", duidt de physical coach.
"Al is dat eerder beperkt. Meestal kunnen ze wel perfect spelen wat we op voorhand beslist hebben."
We zijn fysiek top en nooit beter geweest dan vandaag.
En ook de speelsters zelf tonen zich grote fan van het kleine apparaatje.
"Ze vragen zelf naar de data en tonen zich heel geïnteresseerd", weet Agache. "Er zijn ook speelsters die zo'n Whoop-bandje (het Van der Poel-bandje, red.) beginnen te dragen om te zien hoe hun slaap en herstel is."
"Wij zien dan weer of onze speelsters in vorm zijn. Maar veel hangt ook af van het team waartegen we spelen. Zo was de wedstrijd tegen Frankrijk een rustige match. Tegen China was het wel intenser."
"Maar we zijn op veel meer voorbereid. Onze trainingen zijn een stuk zwaarder dan die wedstrijd. We zijn fysiek top en nooit beter geweest dan vandaag. We zijn klaar om zware topmatchen aan te vangen en hebben voorlopig nog wat overschot", besluit Agache.
Als de Panthers zich straks naar een medaille zouden slaan, volgt dan net als bij Van der Poel een stormloop op de bandjes?
