Weer een ontgoocheling rijker: is de vloek van Harry Kane dan toch niet te doorbreken? De Engelse topspits heeft voor de zoveelste keer zijn hoofd moeten buigen en de ontgoocheling moeten verbijten. Ook EURO 2024 eindigt voor hem zonder een titel. En zo blijft zijn prijzenkast onbegrijpelijk leeg. "Deze ontgoocheling zal nog lang blijven hangen", vertelde hij achteraf.
Dit had het seizoen van Harry Kane moeten worden.
Hij trok naar het onklopbare Bayern München om eindelijk een prijs te pakken en met Engeland was hij de topfavoriet om dit EK te winnen.
Maar opnieuw is zijn jacht naar een eerste prijs in zijn carrière geëindigd in één grote teleurstelling - met vanavond als climax van zijn gekweldheid.
Als kapitein moest Kane zijn Engeland naar de Europese titel schieten, maar de Engelse goaltjesdief kwam nooit in het stuk voor tegen Spanje. En dat had ook bondscoach Gareth Southgate gezien. Hij riep zijn sterspeler al na een uur naar de kant.
Een pijnlijk moment voor de Engelsman.
Zeker omdat hij vanaf de bank met lede ogen moest toekijken hoe Spanje in de 86e minuut zijn droom aan diggelen trapte: 2-1. Boeken toe.
Het is extreem pijnlijk.
Voor de zesde finale op een rij zag hij zo een prijs door zijn vingers glippen.
Twee keer verloor hij al de Carabao Cup-finale, ook in de Champions League-finale ging het mis en deze EK-finale leek één grote flashback naar 2020 - waar Italië de Engelsen ultiem versloegen.
Komt daar nog bij: zijn uitstap naar Bayern bracht dit seizoen geen zoden aan de dijk.
Integendeel, voor het eerst in twaalf jaar botste Bayern op een betere ploeg: Bayer Leverkusen. Kane en co. verspeelden eerst de titel en verloren ook nog eens de Duitse Super Cup.
En zo blijft de vloek voortduren - en kreeg het een Duits randje.
Pijn verbijten
Het was een pijnlijk beeld na de wedstrijd: met zijn hoofd naar beneden gebogen wandelde hij voorbij de trofee die hem uit zijn lijden had moeten verlossen.
Maar de gentleman maakte toch nog even tijd om de pers te woord te staan - alleen was dat met een treurige blik en een trillende stem.
"Dit is enorm pijnlijk", klonk het bij de kapitein. "En dat zal het nog lang blijven."
"Het is echt een gemiste kans", baalde hij. "Het is moeilijk om het onder woorden te brengen, eigenlijk. We stonden op een zucht van een triomf, maar hebben die uiteindelijke stap niet kunnen zetten."
En zo wandelt Kane weer weg met lege handen.
