Na de finale op Roland Garros speelt Jasmine Paolini (28) ook op het grandslamtoernooi Wimbledon om de titel. Daarmee treedt de Italiaanse laatbloeister in de voetsporen van Steffi Graf, de zussen Williams en Justine Henin. En dat voor een speelster van 1,63 meter.
Jasmine Paolini schrijft tennisgeschiedenis. Straks kan zij als allereerste Italiaanse de erelijst van Wimbledon sieren.
Daarnaast is Paolini ook de eerste speelster uit de Laars die in het moderne tennis de finales van twee grandslamtoernooien haalt.
De eerste speelster ook sinds Serena Williams (in 2016) die de finales van Roland Garros en Wimbledon combineert in hetzelfde jaar.
Deden het haar de voorbije 25 jaar ook voor: Steffi Graf (in 1999), Venus Williams (in 2002) en Justine Henin (in 2006).
Lopen, lopen, lopen
Justine Henin (1,67 meter) was niet de grootste tennisster, Jasmine Paolini (1,63 meter) evenmin.
Toch is de Italiaanse met roots in Polen en Ghana - via haar mama - momenteel de next big thing in het vrouwentennis. Net als Henin legt ze veel variatie in haar spel.
Onder de vleugels van haar coach Renzo Furlan, een subtopper in de jaren 90 en generatiegenoot van Filip Dewulf en Christophe Van Garsse, heeft Paolini aan haar snelheid, haar kracht en haar beweging op het terrein gewerkt.
Met succes. Als Italiaanse heeft Paolini het vak leren kennen op gravel, nu swingt ze ook op gras en hardcourt.
Op hardcourt won Paolini dit jaar het toptoernooi van Dubai, op het heilige gras van Wimbledon boekte de vechtjas pas dit jaar haar eerste overwinningen. Met de finale als beloning en een plaats in de top 5 van het vrouwentennis als kers op de taart.
Ik dacht dat ik ging sterven tegen haar. Zoveel pijn voelde ik in mijn benen en armen.
Paolini afmatten? Lukt je niet.
In de derde set van de halve finales, nadat Paolini zit al rot had gerend, was het haar tegenstandster die naar adem snakte.
"Ik dacht dat ik ging sterven", sprak Donna Vekic. "Zoveel pijn voelde ik in mijn benen en armen."
Het antwoord van Paolini? "Ik was aan het verdrinken, maar ik ben weer naar de oppervlakte gezwommen", zei ze na een strijd van 2 uur en 51 minuten, de langste halve finale ooit op Wimbledon bij de vrouwen.
(lees voort onder de video)
Klein, maar krachtig
Lopen is maar een wapen van Jasmine Paolini. De Italiaanse beschikt over een heel arsenaal wapens.
Met haar kleine gestalte is het niet vanzelfsprekend om kanonskogels te serveren. Dat probeert ze ook niet. Paolini kiest ervoor om verschillende opslagen af te vuren.
Voor een tegenstandster is het altijd raden welke bal je deze keer krijgt. Op Wimbledon varieert Paolini met services naar buiten, op het lijf én door het midden.
En hoe sla je zelf op tegen haar? Met een kickservice waardoor ze de bal ter hoogte van haar hoofd geserveerd krijgt?
Neen, ook daar heeft de Italiaanse een antwoord op gevonden. Zeker op de tweede opslag. Dan kruipt Paolini juist naar achteren en niet naar voren. Heel atypisch, maar het werkt wel.
Overpoweren dan maar? Kan je proberen, maar ook Paolini kan krachtig tennissen. Met haar hele lijf draait ze enig mooi in de bal om met veel swing het gele ding te retourneren.
Benieuwd uit welk vaatje Barbora Krejcikova tapt. Ook zij haalde al eens de finale op Roland Garros (gewonnen in 2021). Zaterdag volgt in Londen, net zoals voor Paolini, een tweede finale op een grand slam.
Speelt Paolini na de langste halve finale nu ook de langste finale op Wimbledon? In 2005 moest Venus Williams 2 uur en 45 minuten knokken om Lindsay Davenport te verslaan (4-6, 7-6, 9-7).
