Het Gentse publiek heeft boegbeeld Hein Vanhaezebrouck in schoonheid uitgezwaaid. De coach moest na een uur zelfs een traantje wegpinken na een pakkend eerbetoon. "Ik heb toch een paar moeilijke momentjes gehad", zei hij.
Door de grote poort mag Hein Vanhaezebrouck de Planet Group Arena verlaten. Verspreid over twee periodes stond hij 7 seizoenen aan het roer van KAA Gent.
Met een eerste landstitel, een Beker van België, een Supercup en de kwalificatie voor de knock-outfase van de Champions League laat Vanhaezebrouck een mooie erfenis achter.
In zijn laatste thuiswedstrijd voor KAA Gent werd de coach dan ook ruimschoots in de bloemetjes gezet. Na 60 minuten - de leeftijd van de coach - gingen alle handen op elkaar voor Vanhaezebrouck, die tot tranen toe beroerd was.
"Ik heb toch een paar moeilijke momentjes gehad", gaf de T1 toe. "Dat had ik niet echt verwacht, maar het doet toch iets met een mens. In de 60e minuut... wow, dat was even slikken."
"Na de match werd ik dan nog eens geëerd, maar dat had ik verwacht. Zo plots midden in de wedstrijd, was toch een verrassing. Ik had het wel liever in de 45e minuut gehad, dan was ik nog 15 jaar jonger geweest."
Dat had ik niet echt verwacht, maar het doet toch iets met een mens.
Zijn laatste match voor Gent was het nog niet, want Vanhaezebrouck probeert nog afscheid te nemen met een Europees ticket in de barragematch tegen de nummer 5 uit de Champions' Play-offs.
"Er komt nog een belangrijke wedstrijd aan, dus het gevoel is wat dubbel. Het is nog niet gedaan. Maar het is mooi dat er een vol stadion was om afscheid te nemen van mij. Gewoon geweldig", zei Vanhaezebrouck.
"Ik heb hier een geweldige ontvangst gekregen. Het Gentse publiek is geweldig. Zelfs schooldirecteurs en leraren vertellen me dat ze nu meer blauw-witte sjaals zien op de speelplaats."
"Daarnet kreeg ik nog een brief van een kindje. Daarin stond: "Dank u, Hein, voor alles wat je hebt gedaan. Je hebt me een supporter gemaakt van Gent en nu kom ik elke keer." Dat doet mij het meeste plezier. Dat ik de Gentenaar weer supporter kan laten worden van zijn voetbalclub, is de mooiste verwezenlijking."
"Gent zit voor eeuwig in mijn hart", besloot hij. "Of ik nog terugkom? Naar Gent ga ik nog veel komen. Naar de club is een ander verhaal."
