De derde klap op rij tegen een Brugse ploeg is er te veel aan. Wouter Vrancken hamerde een hele week op het wedstrijdplan tegen Cercle Brugge, maar zag daar niets van terug op zaterdagavond. Dat weekt emoties los bij de coach van Genk. "Het zou er nog aan mankeren, mochten die er niet zijn", reageert hij meteen na de 4-1-nederlaag.
"Een hele week heb ik erop gehamerd", schudt Wouter Vrancken lichtjes zijn hoofd meteen na de wedstrijd in Jan Breydel.
"We moesten de intensiteit van Cercle matchen. Pas dan kun je ruimtes creëren en er iets uithalen. Want die lagen er nochtans, maar als je er niet voor wil knokken, benut je ze niet."
Zo kon Cercle Brugge bij momenten vrij voetballen op weg naar een pijnlijk resultaat voor KRC Genk. "Een basis aan intensiteit moet er altijd zijn, maar die was er vandaag niet", gaat een emotionele coach voort.
"Het zou er nog aan moeten mankeren dat er geen emoties zijn na zo'n match."
Dit heeft niets met de voeten of goed voetbal te maken, maar met wilskracht tonen.
Is de veer gebroken in Limburg na de dubbele tik van Club Brugge, die einde titeldroom betekende?
"Sowieso niet", zegt Vrancken. "Er moest gewoon weer de verantwoordelijkheid genomen worden door mijn spelers om de ruimtes te vullen. Al bij al was het gewoon te weinig vandaag."
Dus gaf de T1 zijn groep een preek op de grasmat in Brugge.
"Ik heb gezegd dat je kan verliezen als het slecht draait. Dat is menselijk. Maar dit heeft niets met de voeten of goed voetbal te maken, maar met wilskracht tonen. In het reguliere seizoen was dat nochtans onze sterkte."
Nu - drie zware nederlagen later - lijkt Genk op de dool.
