Trots én ontgoocheld. Met een dubbel gevoel blikte Loena Hendrickx terug op haar 4e plek op het WK kunstschaatsen. Dat ze alsnog in Montréal stond, was voor de Europese kampioene eigenlijk al een overwinning. "Alleen ik weet hoe moeilijk het is geweest", vertelt ze.
Na de korte kür lag ze op koers voor goud, maar uiteindelijk viel Loena Hendrickx nog naast het podium op het WK kunstschaatsen.
"Natuurlijk zit ik nu met een dubbel gevoel", vertelt ze. "Er zat veel meer in als ik de punten zag. Mijn vrije kür was echt niet goed, zo veel onder mijn niveau."
Vooral de zenuwen leken onze landgenote parten te spelen. "Ik had nochtans goed geslapen, maar als ik wakker werd, schoten de tranen in mijn ogen van de zenuwen. Ik weet niet waarom, ik heb dat nog nooit gehad."
Een telefoontje met mental coach Eline Berings leek te helpen, maar in de oefening liep het al snel mis voor Hendrickx. "Mijn eerste sprong was al niet goed, mijn hoofd was niet top", verklaart ze.
"Ik deed mijn eerste sprong dubbel in plaats van driedubbel. Maar die dubbele sprong zit nog twee keer in mijn kür en je mag die maar twee keer doen."
"Dus ik moest beginnen te puzzelen hoe ik mijn oefening nog kon aanpassen om nog zo veel mogelijk punten te pakken. Dat heeft mijn hoofd zot gemaakt."
Als je conditioneel eigenlijk niet hebt getraind, is het moeilijk om mentaal sterk te staan.
Niet alleen de zenuwen, maar ook de mindere voorbereiding eiste haar tol. "Dat zit toch in je achterhoofd", geeft ze toe. "Als je conditioneel eigenlijk niet hebt getraind, is het moeilijk om mentaal sterk te staan."
"Mijn lichaam is gewoon echt op. Ik ben een competitiebeest, dus normaal zou ik het er nog één keer kunnen uitsleuren... Het is gewoon jammer."
"Met een betere voorbereiding had ik misschien beter kunnen presteren. Ik ben trots dat ik hier sta en een 4e plek is nog altijd goed, maar niet goed genoeg."
"Alleen ik weet hoe moeilijk het is geweest"
Een Europese titel en een 4e plek op een WK, dat is toch allesbehalve slecht? "Mijn piek lag op het EK, dat was mijn grote doel", zegt Hendrickx. "Om dat te realiseren was heel mooi."
"Maar daarna was mijn lichaam op. Ik heb een heel moeilijke periode gehad: 3 weken geleden was ik niks."
"Om daar nog uit te geraken en toch nog 4e te worden, is heel mooi. Alleen ik weet hoe moeilijk het is geweest. Dat zien de mensen thuis niet."
"Het was niet gemakkelijk, dus ik ben blij dat ik hier sta en heb meegedaan. Al heb ik vandaag niet kunnen laten zien dat er meer in zat."
Morgen staat nog het gala op het programma en dan volgt welverdiende rust voor Loena Hendrickx. "Ik ga me weer opladen en zal er volgend seizoen opnieuw staan met een grote glimlach en veel zin."
Met de Olympische Winterspelen in 2026 als grote doel? "Daar piek ik toch naar. En als mijn lichaam het aankan, zie ik mezelf nog langer doorgaan. Ik zie mezelf nog niet stoppen."
