Niet alleen Jasper Philipsen beleefde vandaag een bijzondere dag, ook de rest van de top 10 kwam met een uniek verhaal over de streep. Zo was er de gemengde lach van Michael Matthews (2e), de accurate voorspelling van Maxim Van Gils (7e) en een lekke Julian Alaphilippe (9e). Het verhaal van de "verliezers".
Het scheelde niets of Michael Matthews had eindelijk zijn gedroomde zege in Milaan-Sanremo beet. Slechts een paar centimeters kwam hij te kort om Jasper Philipsen te vloeren.
"Ik lach nu wel, maar die lach is echt gemengd", verscheen een eerlijke Bling voor de microfoon. "Ik ben heel blij dat ik op het podium sta, maar als je er zo dicht bij bent..."
Dat het peloton vandaag de snelste editie ooit afwerkte, ondervond ook de Australiër. "Het ging de hele dag zo snel. UAE blufte een beetje door de hele dag op kop te beuken, maar in de finale bleken ze niet zo sterk als we verwachtten."
"Dat zorgde voor een andere koers dan waarop we gerekend hadden. Maar ik was al lang blij dat ik goeie benen had, want na een teleurstellende Parijs-Nice wist ik niet of dat het geval zou zijn.
Ik kon Philipsen insluiten tussen de dranghekken, maar wilde een faire sprint rijden.
Niet het scenario dat Matthews verwachtte, maar zelf deed hij wel wat hij moest doen. "Ik zat goed gepositioneerd op de Poggio", klonk het. "Ik moet wel nog even naar de cijfers kijken om te zien of ik écht goed was of de rest net iets minder."
"In de sprint zag ik dan een goeie lead-out van Trek, dus nestelde ik me daar. Ik wist niet dat de groep zo sterk uitgedund was, maar zag wel nog Philipsen zitten. Hij was sowieso moeilijk te kloppen, hij is de snelste man ter wereld."
Toch werd het nog even erg spannend. "Ik kon hem insluiten tussen de dranghekken, maar wilde een faire sprint rijden. Als hij kon passeren, was hij gewoon beter. Ik hoop hoe dan ook dat ik nu helemaal terug ben", besloot hij.
Maxim Van Gils: "Ik had het voorspeld, hé"
Iets verder in de top 10 vinden we de tweede landgenoot van de dag. Een jonkie die opnieuw toonde dat de Italiaanse wegen hem als gegoten liggen. Maxim Van Gils knalde al in de Strade, vandaag strandde hij opnieuw in de top 10.
De klimmer van Lotto - Dstny straalde dan ook in zijn interview. "Ik had top 5 of top 10 voorspeld. 7e, dat is perfect in het midden, hé", opende hij met een lach.
Maar ook Van Gils bleef met gemengde gevoelens achter. "Misschien kom ik nooit meer in zo'n goeie positie als vandaag", stelde hij zich nogal bescheiden op.
Of ik ooit terugkeer om te winnen? Tuurlijk.
"Milaan-Sanremo is echt een rare koers. Nu bleef alles samen en er waren snelle mannen bij, dus dan wordt het moeilijk."
"Toch hoop je dat aan de streep alles goed valt en dat je op de verrassing kan spelen. Alleen waren het gewoon echt pure sprinters vandaag."
Maar het eindgevoel was positief bij de jonge Belg. "Ik vind dit eigenlijk wel een heel leuke koers. Heel relaxed op het begin, maar plots wordt het hard tegen hard."
"Of ik ooit terugkeer om te winnen? Tuurlijk", knipoogde hij nog.
Lekke Alaphilippe
En dan was er op plaats 9 nog een herrijzenis te noteren. Julian Alaphilippe toonde dat hij nog steeds iets in zijn mars heeft en finishte als negende.
Nog straffer: de Fransman deed dat op een lekke band, zo vertelde hij achteraf. "In de laatste kilometer reed ik plots lek. Het is wat het is, maar wel jammer omdat ik anders nog veel dichter was geëindigd."
"Het doet me wel plezier om weer mee te zijn voorin. Ik had een goeie dag en werd de hele tijd perfect in positie gehouden door mijn ploegmakkers. En een top 10 in het eerste Monument van het jaar is zeker niet slecht."
Op een bepaald moment zal het keren, de moraal zit alvast goed. Ik kan niet wachten op de Belgische koersen, daar wil ik mijn stijgende lijn doortrekken."
