De Strade Bianche als 6e monument? "Ja, maar zwaarder parcours kan boemerang zijn"

Hij geeft toe dat het vreemd aanvoelt om nu thuis te zitten. Greg Van Avermaet nam 13 keer deel aan de Strade Bianche en eindigde 8 keer in de top 10.

"Ik reed er voor het eerst in 2010", herinnert hij zich in Sporza Daily. "De Strade Bianche was toen nog een heel onbekende wedstrijd, maar ik zag meteen dat er veel potentieel was om een klassieker te worden."

"Ik was op slag verliefd op deze wedstrijd. De grindwegen, de sfeer, de aankomst in Siena: deze koers heeft alles. Het heeft iets romantisch en een vleugje nostalgie. Het is Toscane op zijn best."

Karl Vannieuwkerke knikt vanuit Toscane. "Er hangt een soort van magie rond deze koers. Dat heeft te maken met het landschap, de lastigheidsgraad en de status die deze koers op korte termijn heeft verworven."

"Het is een jonge koers, maar kijk naar de erelijst. Dan weet je welk belang het peloton hecht aan deze wedstrijd."

"Het parcours spreekt tot de verbeelding. Je waant je in een sprookjeswereld, maar onderschat vooral de zwaarte van deze koers niet. Je hebt bijna 4.000 hoogtemeters en zo krijg je als vanzelf grote namen als winnaar."

Schoonheid en lastigheid gaan hand in hand in de Strade Bianche. "De afstand bedraagt slechts 180 kilometer, maar ik was telkens bekaf aan de finish. Deze koers is zo veeleisend."

En toch heeft de organisatie de moeilijkheidsgraad nog wat opgetrokken. Van 185 kilometer gaan we naar 215 kilometer, van 11 naar 15 grindstroken.

"Ik vind het een beetje spijtig", zegt de olympische kampioen. "De wedstrijd was goed gebald en er was geen nood aan die extra kilometers."

"Toegegeven, ik dacht vroeger ook wel dat de wedstrijd kort was, maar als je er rijdt, kom je jezelf altijd tegen en dan besef je dat 180 kilometer voldoende is."

"Hoe langer je de koers maakt, hoe minder explosief renners zijn en hoe saaier het kan worden. Je hoeft niet altijd alles langer en lastiger te maken dan het al is."

"Meestal had je op 60 kilometer van de finish al een strijd tussen de grote namen. De toevoegingen zullen de amusementswaarde nu naar beneden trekken."

"De organisatie had beter vastgehouden aan het originele parcours. Ik begrijp niet waarom ze het doen. Jammer, want de eerste edities hebben hun nut bewezen."

Karl Vannieuwkerke deelt het standpunt van de intussen ex-renner. "Het hoefde niet, want de koers was al selectief genoeg. Al zullen die extra kilometers niet echt een verschil betekenen voor de toppers."

"Ik denk niet dat de aanpassingen het gezicht van de koers zullen veranderen, maar misschien kan dit op termijn wel iets betekenen voor de instelling van het peloton."

"We zitten nu nog in een opbouwfase, vroeg in het seizoen. 215 kilometer in de plaats van 180 of 185 kilometer: sommige coureurs zullen dan toch passen."

"Men moet dus opletten dat de parcoursverlenging niet als een boemerang terugkeert. Ik zou het niet gedaan hebben, maar wie weet vertellen we zaterdagavond wel iets anders. Pas dan kunnen we evalueren."

Wie zich in de koker van de organisatie verplaatst, kan zich wellicht voorstellen waarom de koers nog zwaarder is gemaakt met nog meer kilometers en nog meer grindpaden.

In de volksmond wordt de Strade Bianche steeds meer als 6e monument beschouwd. Zetten ze hun sollicitatie nu extra luister bij?

Karl Vannieuwkerke: "Een monument is geen officiële titel. Bij de UCI spreekt men daar niet over, maar commentatoren, liefhebbers en renners gebruiken die term wel. En voor mij is het wel het 6e monument, ja."

"Als er voor mij één koers bij mag of moet, dan is het deze Strade Bianche wel. Mocht ik coureur zijn, zou dit alleszins de eerste eendagskoers zijn die ik wil winnen naast de 5 klassieke monumenten."

Ook Greg Van Avermaet kleeft het label op de Strade Bianche. "Ik heb dat al na mijn eerste deelname gezegd omdat deze koers zo specifiek is."

"Niemand hoeft deze koers overigens te kopiëren, want dit zal altijd de beste versie zijn."

"Het grind is van de beste kwaliteit. De Strade Bianche hoort zeker thuis in het rijtje monumenten en ik hoop dat dat ook zal gebeuren."

Maar door het vernieuwde parcours neigt de Strade Bianche nog meer naar één segment in het peloton.

"Vroeger deden de klassieke types mee die bergop een beetje hun mannetje konden staan, maar met deze verandering gaan we nog meer naar de mannen van 60 kilogram. Het kransje kandidaten is nog kleiner geworden", betreurt Van Avermaet

"De grote motoren halen altijd een voordeel uit de afstand", besluit onze commentator. "De schifting wordt nog groter en dan kom je automatisch bij de kleppers uit."