Ruiter Pieter Devos jaagt op olympische selectie, “maar niks ten koste van mijn paarden”

7 augustus 2021. Op de voorlaatste dag van de Spelen in Tokio zorgt de Belgische jumpingploeg voor een onverhoopte zesde medaille (met een dag later nog Bashir Abdi zou ons land uiteindelijk afklokken op zeven).

Pieter Devos en paard Claire Z hielpen België mee aan de bronzen plak. Een hoogtepunt? “Toch wel, want de Olympische Spelen, dat is toch een droom, deelnemen alleen al. En dan dat brons, dat was uniek”, vertelt Devos.

Claire Z is sinds kort met pensioen, maar wat houdt dat eigenlijk in voor een paard dat jarenlang topsport beoefende?

“Voorlopig blijft Claire op de “sportstal” staan, tussen de wedstrijdpaarden dus. Haar leven wordt omgegooid, maar dat gebeurt stap voor stap. Logisch, jarenlang waren we er dag en nacht mee bezig, dat contact kan je niet plots helemaal laten wegvallen."

"Ze wordt dus in de watten gelegd, voor alles wat ze voor ons gedaan heeft. En later komen er misschien nog veulens – met goeie genen”, lacht Devos.

Hij spreekt met veel liefde over zijn paard, waarmee hij het hoogtepunt van zijn carrière tot nu toe beleefde.

“In het begin vroeg ze wel veel, we hebben er heel wat energie in moeten steken want ze was eerst “all over the place”. Maar al die tijd en energie, ik heb het gevoel dat ze ons dat in Tokio heeft teruggegeven.”

(Lees verder onder de foto.)

Claire dus op (spring)pensioen, enter Toupie, voluit Toupie de la Roque. Opvallend: Claire is 16 jaar oud en mag op pensioen, terwijl Toupie 17 wordt.

“Maar Toupie voelt als een twaalfjarige en ze heeft het voordeel dat ze een schat  aan ervaring heeft die die leeftijd compenseert.”

Enkele knappe prestaties op rij, met onder meer winst in de wereldbeker in Bazel, deden het vertrouwen in Toupie alleen maar groeien. “Ze was in supervorm, ik denk dat we ons bewezen hebben.”

Bewezen bij bondscoach Peter Weinberg, want die zal een stevige kluif hebben aan het maken van de Belgische selectie. “De concurrentie is logisch, België is de bakermat van de paardensport, met toppaarden en topruiters.”

“Zoals elk jaar beginnen we in januari met een brede groep, die wordt uitgedund richting de Spelen. Ik had al een gesprek met de bondscoach, over wat hij verwacht.”

“Maar in onze sport is het niet makkelijk om alles te plannen, want we hangen natuurlijk af van onze paarden. We doen er alles aan om die op de juiste momenten fit te krijgen, maar we hebben natuurlijk niet alles in de hand.”

Opvallend nog bij dat plannen: Toupie is een paard zonder hoefijzers. Dat zie je vaker de laatste jaren, maar paarden zonder hoefijzers zijn nog altijd in de minderheid.

"Het betekent dat Toupie geen graswedstrijden kan springen, enkel op zand, wat dus ook haar programma richting Parijs bepaalt."

Mocht Toupie zich blesseren, dan is er met Casual DV wel een plan B voor Parijs. “Negen jaar is ze nu en één van de beste paarden die ik ooit had. Maar de Spelen komen net te vroeg.”

“Casual is slim én heeft zo veel fysieke kwaliteiten. Bovendien is ze niet onder de indruk van de hindernissen of het publiek. Ze komt de piste binnen en denkt: “kom, wat staat hier, we springen erover!” Mocht ze iets ouder zijn, dan nam ik ze nu al mee naar de Spelen.”

Maar Devos wil niks forceren. “Ik ben een echte winnaar, maar de gezondheid en het gevoel van mijn paarden is het allerbelangrijkste. Als je kiest voor deze sport, dan is dat je verantwoordelijkheid.”

Devos houdt de teugels vast, maar weet als geen ander dat uiteindelijk het paard de touwtjes in handen heeft.

“Een paard kan je niet dwingen. Wat we van paarden vragen op het allerhoogste niveau, dat moet dat dier met plezier voor jou willen doen. Dat is wat onze sport zo uniek maakt, die band creëren met je paard en zo houden, om die topprestatie voor je te willen doen.”