Een zwarte dag voor de Belgische atletiek gisteren, met de blessure voor marathonloper Bashir Abdi en vooral het kankerverdict voor hordeloper en Belgian Tornado Julien Watrin. Atletiekjournalist David Naert schetst de sportieve gevolgen van beide tegenslagen.
Julien Watrin was al even op de sukkel met teelbalkanker, sinds de Memorial Van Damme. Hij had al een chirurgische ingreep ondergaan en had er goeie hoop op dat hij daarna genezen zou zijn, maar uiteindelijk was de kanker toch nog niet helemaal weg.
Nu moet hij 9 weken chemotherapie ondergaan, wat het natuurlijk onmogelijk maakt om als topatleet nog te trainen en dus de Spelen te halen.
Sportief is dit 2 keer slecht nieuws. In de eerste plaats voor hemzelf, want hij verkeerde naar eigen zeggen in de vorm van zijn leven.
Watrin zegt dat hij beter was dan een jaar geleden, toen hij op het EK indoor zilver veroverde op de 400m, na Karsten Warholm. Hij haalde ook de halve finales op het WK in Boedapest, op de 400m horden.
Daarnaast was hij een vaste waarde bij de Belgian Tornados, die toch wat onder druk staan sinds vorige zomer.
Jaar na jaar heeft de estafetteploeg van de 4x400m finales gelopen en medailles behaald op EK's en WK's, meestal met Watrin erbij. Maar afgelopen zomer haalden ze zelfs de finale niet op het WK.
Zo staat er druk op de ketel voor het WK relays op de Bahama's, wat eigenlijk een selectietoernooi is voor de Olympische Spelen. Top 14 is daar nodig om naar de Spelen te mogen. Als je dan een klepper als Watrin moet missen...
Watrin was een vaste waarde bij de Belgian Tornados, die toch wat onder druk staan sinds vorige zomer.
"Hopen dat de andere kleppers niets overkomt"
Met Julien Watrin verliezen ze een man met veel ervaring en dat mag je niet onderschatten. Ze moeten dus hopen dat de andere kleppers niets overkomt.
De tweelingbroers Borlée zijn aan hun laatste maanden als atleet bezig: Jonathan heeft eigenlijk al een paar jaar niet gelopen en voor Kevin verloopt het ook allesbehalve probleemloos.
Maar we moeten het ook niet dramatiseren. Afgelopen zomer zagen we een sterke Alexander Doom, een herboren Robin Vanderbemden, Dylan Borlée haalt meestal zijn niveau en Florent Mabille was een van de revelaties.
Er is ook nog de vraag hoe het met Jonathan Sacoor zit. Komt die ooit nog aan de oppervlakte? Wat we op de Vlaamse kampioenschappen zagen, was niet echt hoopgevend.
Er blijft dus wat onzekerheid. Op een relaxte manier de olympische kwalificatie binnenhalen op de Bahama's zou die onzekerheid al wat kunnen wegnemen.
Over Abdi: "Erg vervelend, maar niet het einde van de wereld"
We vernamen gisteren ook dat Bashir Abdi enkele weken aan de kant staat met een stressfractuur. Heel vervelend, maar wel van een andere orde dan wat Watrin nu overkomt.
Toch loopt Abdi's voorbereiding op Parijs hierdoor flink in het honderd. Hij moet zijn trainingen aanpassen, wat niet het einde van de wereld is, maar wel bijzonder vervelend.
Abdi is wel een atleet die bijzonder goed weet waarmee hij bezig is en die ook kan pieken. We mogen zijn blessure niet minimaliseren, maar we hoeven ook niet uit te gaan van het allerergste.
David Naert
