Vandenbempt: "Anderlecht voetbalt in 2024 weer bijzonder matig, het zit in overlevingsmodus"

Het 2-2-gelijkspel van  Anderlecht tegen  Union werd gevierd als een overwinning. Geen 9e keer verloren op een rij in de Brusselse derby en teruggekomen van een 0-2-achterstand tegen een ploeg die ook gisteren beduidend beter was.

Anderlecht scoorde ook twee keer tegen Union, dat was de leider niet meer overkomen sinds RWDM. Dan is de tevredenheid natuurlijk wel logisch.

Het andere positieve nieuws van de avond was dat Anderlecht in de tweede helft de strijd, de duels, het gevecht van Union heeft gematcht. Dat was in andere wedstrijden toch anders.

Anderlecht heeft zich terug in de wedstrijd geknokt en gehouden, met de steun van een opvallend positief publiek, ondanks de achterstand en de voetballende onmacht die paars-wit ook gisteren weer heeft geëtaleerd. 

Dat is toch de vaststelling na 3 wedstrijden in het nieuwe jaar: in Leuven en twee keer tegen Union was het voetbal weer bijzonder matig, zoals in een lange periode enkele maanden geleden.

Veel balbezit, daar wees coach Brian Riemer op, maar hij interpreteerde dat verkeerdelijk als dominantie, denk ik. Nauwelijks een opening of een vlotte aanval, amper een kans. Dat is toch zeer pover.

Er zijn wel verzachtende omstandigheden. Met Thorgan Hazard zoekt dé bepalende speler in die periode dat Anderlecht echt goed voetbalde, nog naar zijn vorm. Net als Yari Verschaeren, ook logisch na zo lang buiten strijd te zijn geweest. Thomas Delaney is blijkbaar toch ook een belangrijke afwezige, die de rest beter doet voetballen.

Met een twijfelende Louis Patris en met Kristian Arnstad als flankverdedigers zit je toch een heel eind van de ideale wereld. Op die manier zit Anderlecht toch in een soort van overlevingsmodus en is het aanklampen tot die spelers terugkeren of in betere vorm verkeren.

Hoe dan ook, tegen KV Mechelen moet Riemer zijn elftal toch weer beter laten voetballen. Dan moet Anderlecht toch weer een keer baas zijn.

Union heeft nog altijd 12 punten voorsprong, maar ondertussen ontpopt Club Brugge zich tot de grote uitdager van de leider. Gedeeld door twee is dat natuurlijk maar 6 punten meer.

Het is vooral de kwaliteit van Club Brugge die intussen opvalt. Het gemak waarmee het wedstrijden controleert en afmaakt. Tegen Charleroi was het voetbal ook gewoon zeer goed. 

Charleroi verdedigde wel zoals een echte degradatiekandidaat, maar dan nog. Er zit beweging, snelheid, diepgang in het spel van Club. Het evenwicht is gevonden, de defensieve stabiliteit.

En als je dan met Igor Thiago ook nog een spits hebt die aan 17 doelpunten in 11 wedstrijden zit, dan win je gemakkelijk je wedstrijden.

Club Brugge zit duidelijk in een opwaartse spiraal. De zakelijkheid en het realisme waarmee het indien nodig uitpakt, zoals in de tweede helft tegen AA Gent, zorgen ervoor dat het allemaal goed loopt.

De indruk is dat Club Brugge de komende weken nog beter zal worden. Niet onlogisch, want we hebben altijd gezegd - ook in die periode waarin Club maar geen wedstrijden kon winnen - dat het op papier de breedste en sterkste kern heeft.

Als je dan kijkt naar de problemen waarmee de concurrenten worstelen momenteel, dan zal Union toch vooral voor Club Brugge moeten uitkijken.

Over Anderlecht hebben we het al gehad. KAA Gent kan geen wedstrijden meer winnen en moet snel nieuwe spelers proberen in te passen.

Bij Antwerp is de spoeling dun. Coach Mark van Bommel kan zijn ergernis nog nauwelijks verbergen. En ook KRC Genk trappelt ter plaatse met twee gelijke spelen op een rij en staat al 16 punten achter.

Als je het aan mij vraagt: Club Brugge dan maar.

Met de Limburgse derby tussen STVV en KRC Genk moest nog maar eens een wedstrijd worden stilgelegd. 

Anders dan wat de voetbalautoriteiten en politie ons nog willen wijsmaken, zie ik geen enkele vooruitgang in de aanpak van dat hooliganisme. De argumenten die ze aanhalen om dat te illustreren, houden wat mij betreft geen steek.

Lorin Parys zegt dat er al voor 308 jaar stadionverboden werden uitgesproken. Wel, donderdag op Union stonden er blijkbaar een stuk of tien supporters van Anderlecht met een stadionverbod open en bloot achter het doel van Moris. 

Iedereen kent hen - de politie, de stewards, de spotters - maar niemand treedt op, want de situatie mag natuurlijk niet escaleren.

"Hulde aan de politie", zei Lorin Parys in Brussel, terwijl ik mij afvraag; waarom verplicht de politie die supporters niet om op hun plaats te gaan zitten 30 meter verderop? Dan raken hun bekers al niet op het veld.

Dat mag blijkbaar niet, want dat is dan provoceren. Net zoals er blijkbaar nog supporters met bivakmutsen op de tribune kunnen zitten, ook op Stayen.

Zolang die supporters zich in een stadion dingen kunnen permitteren waarvoor een gewone burger erbuiten meteen gearresteerd wordt, zal dat blijven duren.

De identiteitscontrole van supporters is nog altijd zo lek als een zeef. Er wordt nauwelijks gecontroleerd, dat is de realiteit. En die staat echt ver van wat men ons probeert wijs te maken. Dat wordt me telkens weer bevestigd door mensen die naar het voetbal gaan. 

Echt iedereen heeft er genoeg van, almaar meer mensen raken erdoor gedegouteerd. "Ja maar, Het is een internationaal probleem", zeggen ze dan, alsof dat een verzachtende omstandigheid is. Daar heb ik bij wijze van spreken geen boodschap aan.

Het erge is dat ze buiten het zicht van de camera's allemaal een beetje naar elkaar wijzen: de clubs zijn bang van hun harde kern, de politie heeft geen zin om hard op te treden, de overheid staat op de rem, enzovoort. 

Het is om moedeloos van te worden. Het is wachten op de volgende incidenten. Ik zou zeggen: houd deze week Mambourg maar eens in de gaten.