Geprikkeld, met realisme en zelfkennis: veelvraat Eli Iserbyt is de winnaar van deel 1 van het crossseizoen

"De teller dikt snel aan", lacht een tevreden ploegleider Robby Cobbaert na een nieuwe zege van Eli Iserbyt gisteren. In Flamanville boekte de crosser zijn 6e overwinning van het seizoen.

Nochtans was het in de eerste weken al Thibau Nys wat de klok sloeg en moest Iserbyt vrede nemen met de status van runner-up.

"Iedereen wist dat Thibau een stap zou zetten en dat hij zou meedoen voor winst", vervolgt de ploegleider van Pauwels Sauzen - Bingoal. "Dat is ook goed voor de cross. Altijd dezelfde winnaar, dat is ook een beetje saai, hé."

Maar van paniek, door het ontpoppen van een extra concurrent, was er bij Iserbyt en zijn entourage geen sprake. 

"We hebben het van bij het begin van het seizoen gezegd: we werden toen nergens weggereden. Eli had pech in Beringen en Waterloo. Dat hoort bij de cross en we waren op niveau."

"Maar Eli is een winnaar", weet ook de 32-jarige Cobbaert. "Dat heeft hem extra gemotiveerd om er nog meer voor te gaan. Dat zag je de jongste weken ook in Troyes en Flamanville. Dat zijn topprestaties."

"Eli verliest niet graag, maar na zijn fysieke ellende vorig seizoen (een rugprobleem dat zorgde voor uitstralingspijn naar zijn been) kan hij ook meer en beter relativeren. Niet enkel de sport telt."

Maar verliezen, het doet toch altijd een beetje pijn. "En dan wordt Eli een beetje chagrijnig", grijnst zijn sportief directeur.

"Dat prikkelt hem. Vergelijk het met Sven Nys, Niels Albert en co destijds: als de jeugd doorbreekt, motiveert dat de vaste waarden."

Eli Iserbyt geeft dit seizoen nog meer dan anders een zeer serene en volwassen indruk.

"Eli kent zichzelf perfect en weet wat hij moet doen om zijn niveau te bereiken. Ook in de crossen zal hij zichzelf niet snel vergalopperen."

Dat deed Iserbyt gisteren alleszins niet in Flamanville. Hij leek in de tang te zitten van Baloise-Trek Lions, maar kwam toch als winnaar uit het Nederlandse web.

"Als het mooi en sportief blijft, dan geeft dat ploegenspel extra spanning en dat tikkeltje vuur. Eli gaf zelf ook aan dat het hem een boost gaf."

"Als je je daar druk in zou maken, dan geeft dat negatieve energie en ben je te veel met andere zaken bezig."

Wie een beetje pessimistisch is, zou kunnen zeggen dat de eerste helft van het seizoen erop zit. De komende maand wordt het andere koek met de geleidelijke intrede van de G3.

"Ik rijd dan niet meer voor winst, wel voor het podium. Sprookjes blijven sprookjes", aldus Iserbyt gisteren.

Ploegleider Cobbaert: "We moeten realistisch zijn. Tom Pidcock heeft meestal wat meer tijd nodig, maar Wout van Aert en Mathieu van der Poel staan er meteen. Het is echt niet simpel om met hen te wedijveren."

"Eli kan hoog van de toren blazen en zeggen dat hij hen het vuur aan de schenen wil leggen, maar dan krijg je misschien het deksel op de neus. Dan is zijn aanpak - realisme prediken - verstandiger."

"Als sportman wil je natuurlijk winnen en dat zal de komende weken niet anders zijn. Maar waar je anders misschien niet tevreden bent met de 3e plaats, kan je dat nu wel zijn. Zolang je er maar het maximum hebt uitgehaald."

Intussen voert Iserbyt de Wereldbeker en de Superprestige aan en staat hij 2e in de X2O-Trofee. Zijn bord ligt ook de komende weken eivol.

"Eli wil voor alle klassementen gaan en dat vinden we de juiste tactiek. Als je vooraf keuzes maakt en voor bepaalde klassementen wel en niet gaat, dan kan dat plan ook al naar de vaantjes zijn als je bijvoorbeeld even uitvalt door ziekte. Nu houdt Eli zijn opties open."

Daar betaalt hij misschien wel een prijs voor op het BK. "Er kan nog veel gebeuren. Vooral rond de kerstperiode zullen we zijn vermoeidheid inschatten. En ook Eli kan niet alles rijden. In Essen (9/12), Mol (22/12) en Loenhout (29/12) is hij er niet bij."