Arthur Vermeeren (18) en Olivier Deman (23) hadden hun eerste basisplaats voor de Rode Duivels misschien wel anders voorgesteld. Dat ze op hun prille leeftijd een basisplek kregen bij hun land, maakte hen uiteraard trots. Al zorgde een leeg stadion in Leuven voor een kleine domper. "Het is jammer dat het zonder publiek was", zegt Deman.
Een vinkje rijker op de bucketlist.
Arthur Vermeeren en Olivier Deman mochten voor het eerst opdraven in het basiselftal van de Rode Duivels. "Ik ben heel trots", vertelt die laatste.
Al had hij - net als zijn jonge collega - graag zijn familie en vrienden omarmd na het laatste fluitsignaal. Onmogelijk woensdagavond, aan Den Dreef.
"Het is jammer dat het zonder publiek was", aldus Deman. "Al blijft voor je land spelen een hele eer. Ik ben trots."
"Mijn familie heeft ongetwijfeld de wedstrijd op de voet gevolgd", maakt Vermeeren zich sterk.
Stress voelde ik niet. Ik wilde gewoon alles geven.
Uiteraard overheerst de trots.
"Er is geen mooier gevoel dan uitkomen voor je land", benadruk Vermeeren.
Zeker wanneer je de wedstrijd ook winnend afsluit. De jonkies hielden zich volgens een tevreden bondscoach uitstekend aan het wedstrijdplan.
"De match is goed verlopen en ik heb zonder veel foutjes mijn wedstrijd kunnen spelen", getuigen de Rode Duivels in koor.
En van stress? Geen sprake. "Neen, dat had ik niet. Ik wilde gewoon alles geven en vertrouwde in mezelf", besluit Deman.
