"In de lijst van grootverdieners sta ik hier helemaal onderaan": Yves Vanderhaeghe over zijn Saudische avontuur

"Kijk, alles staat klaar om weer naar Schiphol te vertrekken."

Yves Vanderhaeghe (53) wijst naar de reiskoffers bij hem thuis.

"Vanuit Nederland vliegen we met een transitvlucht via Istanbul in Turkije naar Riyadh. En we, dat zijn mijn assistent-trainer Gino Caen en mijn video-analist Wesley Deschacht met wie ik onder andere nog bij KV Oostende heb samengewerkt."

De voormalige Rode Duivel en ex-speler van Excelsior Moeskroen, Eendracht Aalst, Anderlecht en SV Roeselare was eerst zes jaar assistent-trainer bij KV Kortrijk en vervolgens hoofdtrainer van KVK, KV Oostende, AA Gent, opnieuw KVK, Cercle Brugge en tot slot weer KVO.

Zijn nieuwe werkgever is nu FC Al-Faisaly, de lokale voetbaltrots van een provinciestad met nauwelijks 9.000 inwoners, een kleine 200 kilometer ten noordwesten van de Saudische hoofdstad Riyad.

"Waarom ik aan dit avontuur zo ver van huis ben begonnen? Ik zat negen maanden thuis zonder één eurocent te verdienen en dus dacht ik: waarom niet? En of ik dan voor het geld naar Saudi-Arabië ben getrokken? Neen."

"Ik word er niet slecht betaald. Mijn contract heeft een duurtijd van elf maanden. En naar Belgische normen heb ik geen slecht loon, maar naar Saudische normen kom ik helemaal onderaan de lijst van de zogenaamde grootverdieners terecht. Bij een eventuele promotie zou mijn salaris wel kunnen verdubbelen. En daarom wil ik er nu vooral de sportieve uitdaging aangaan."

Tot voor kort was FC Al-Faisaly een vaste waarde in de Saudische Premier League, maar nu speelt het dus in de tweede klasse. De club hoopt met Vanderhaeghe als veldheer opnieuw te promoveren naar het hoogste niveau.

Met na vier speeldagen drie overwinningen zonder tegendoelpunt en maar één verliesbeurt, zou je kunnen spreken van een droomstart. Maar Yves Vanderhaeghe ziet het anders.

"In die ene verloren match hebben we te arrogant gespeeld, te veel kansen weggeven en zijn we gewoon vergeten te verdedigen", evalueert hij. "Het niveau is zeker vergelijkbaar met de meeste ploegen uit 1B in België, al moet ik eigenlijk de Challenger Pro League zeggen (lacht)."

FC Al-Faisaly mag net als alle andere Saudische profclubs in totaal zeven buitenlandse spelers opstellen. En om een nagenoeg compleet nieuwe ploeg samen te stellen, bestudeerde Yves Vanderhaeghe meer dan 250 profielen.

"Ik heb er echt mijn werk van gemaakt", overloopt hij met trots in zijn stem.

"Mijn spits is een Kameroener. Mijn doelman is een Portugees. Eén van mijn centrale verdedigers is een Marokkaan. Ik heb een Tunesiër voor de verdediging geposteerd. Een Duits-Congolees is mijn winger op links. Ik heb ook nog een Braziliaan op positie acht en een andere Braziliaan als winger op rechts. Die zeven halen een hoger niveau dan de Saudische spelers, maar ik moet zeggen dat ze zeker ook hun plaats in de ploeg verdienen."

"Het gaat in hun geval niet zozeer om een gebrek aan kwaliteit, maar meer om het spelinzicht dat nog wat mankeert. Ze willen precies allemaal de hele tijd minivoetbal spelen met veel passes en één-tweetjes. Maar een dieptepass, dat doen ze niet graag. Al hebben ze allemaal goede genen. Ze zijn snel. Ze zijn heel mobiel. Maar ze kunnen ook nog zoveel bijleren."

Yves Vanderhaeghe is al de vierde trainer die FC Al-Faisaly dit jaar heeft aangeworven. Een opvallend aantal waar hij zelf zijn schouders bij optrekt.

"Eén van mijn voorgangers is vorig seizoen blijkbaar ontslagen terwijl de ploeg zelfs aan de leiding stond. Maar zulke verhalen hoor je overal. Een voetbaltrainer wordt tegenwoordig nergens nog echt gerespecteerd. Het is een job geworden waar heel veel risico’s aan verbonden zijn. In zowat elke sport liggen winst en verlies dicht bij elkaar, maar in voetbal word je daar zo hard op afgerekend. In bijvoorbeeld basketbal of volleybal is dat niet het geval."

"Maar de voorbije twee en een halve maand heb ik me echt wel al geamuseerd", gaat Vanderhaeghe voort.

"Het is niet makkelijk om mijn voetbalkennis met mijn Saudische spelers te delen, want er blijft die taalbarrière. Maar ik probeer hen dankzij onze vertalers en tolken zoveel mogelijk bij te sturen."

"Bijvoorbeeld op het vlak van voeding. Mijn spelers durven nog wel eens ’s nachts een delivery te bestellen omdat het overdag veel te warm is om te eten. En omdat het een andere manier van leven is. De meeste Saudi’s zijn nachtuilen omdat ’s avonds de buitentemperaturen aangenamer zijn."

Voor Vanderhaeghe heeft het ook niet lang geduurd om in Saudi-Arabië nog enkele andere cultuurverschillen met Europa op te merken.

"Europeanen zijn gewoon niet dezelfde soort mensen als Arabieren. Hun nationale sport is discussiëren. En dat gaat soms over hele kleine dingen. Maar je hebt er gelukkig ook de tijd voor. In Europa moet alles veel vlugger gaan. Het is wel niet zo dat de Arabieren zich bemoeien met mijn sportieve keuzes of zeggen wie ik in mijn basisploeg moet zetten, maar ze hebben wel altijd een vraag of een mening."

Tot voor kort was China het beloofde voetballand om in korte tijd voetbaldollars te verdienen, maar die geldkraan is inmiddels dichtgedraaid. In Saudi-Arabië is dat nog lang niet het geval.

Sinds begin 2021 zou één van de meest autoritaire en onvrije landen ter wereld meer dan zes miljard oliedollars geïnvesteerd hebben in wereldsporten als voetbal, golf en Formule 1. Mensenrechtenorganisaties klagen deze sportswashing al even lang aan.

"Of ik een uitgesproken mening heb over het feit dat een topvoetballer op zijn retour als Cristiano Ronaldo of een Karim Benzema of Neymar hier nog zoveel poen komen scheppen? Hun verloningen zijn gewoon compleet buiten proportie", oordeelt Yves Vanderhaeghe.

"Saudi-Arabië wil momenteel een enorme inhaalbeweging maken en wil zich vooral als toeristische trekpleister profileren. Dat vrouwen er nu al enkele jaren zelf met een auto mogen rijden, was alvast een stap vooruit. Dat hoor ik toch van de lokale inwoners."

"En Riyad is momenteel één grote bouwwerf waar in 2030 de Wereldtentoonstelling zal plaatsvinden. Saudi-Arabië is ook kandidaat om in datzelfde jaar het WK voetbal te organiseren. Maar ik weet niet of het daarna nog zo’n interessant land zal zijn om als westerling naartoe te gaan. Want alcohol is er verboden. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Dubai dat er niet zo ver vandaan ligt."

FC Al-Faisaly is niet de rijkste voetbalclub van Saudi-Arabië en dat wist Yves Vanderhaeghe op voorhand.

"Gino, Wesley en ikzelf wonen niet zo ver van elkaar en ook niet zo ver van het trainingscomplex. Wij wonen daar alle drie eigenlijk in veel te grote huizen, maar dat is daar de gewoonte. Elk huis heeft er een veel te grote woonkamer waar het de bedoeling is om met heel veel gasten thee te drinken en van die zoete koekjes te eten."

"Vlakbij onze huizen zijn er twee grote supermarkten waar we alles vinden om zelf ons potje te koken, wat ik zeer graag doe. En zoveel restaurants zijn er ook niet in onze stad die op een kleine 200 kilometer ten noordwesten van Riyad ligt."

"‘De faciliteiten van onze club zijn goed, maar oud. De voetbalvelden zijn prachtig. En de fitnessruimte is voor een spelerskern van 26 misschien net iets te klein, maar we splitsen dan de kern op in twee of drie groepjes. En dan kunnen we in de voormiddag alvast in een gekoeld krachthonk trainen."

"Want overdag trainen zit er voorlopig nog niet in. Het is er veel te warm met temperaturen tussen de 40 en 50 graden Celsius. En voor het inplannen van een avondtraining moeten we ook rekening houden met het avondgebed net voor zonsondergang."

"Ik blijf het Belgische voetbal vanop een afstand volgen, maar het kan best zijn dat ik nu aan reeks omzwervingen in het buitenland ben begonnen", wil Vanderhaeghe nog kwijt.

"En hoe lang dit avontuur zal duren? Geen idee. Daarom blijf ik uiteraard zoveel mogelijk op de hoogte van wat er allemaal in het Belgische voetbal gebeurt, maar ik weet ook dat ik er wellicht niet snel weer aan de bak zal komen."

"Mijn vorige verhalen als trainer zijn in België nooit echt positief geëindigd. Ik heb altijd wel een beetje pech gehad door in een club terecht te komen die het financieel wat moeilijker had. Net dan ben ik er telkens in geslaagd om die ploeg te redden van de degradatie, maar in het daaropvolgende seizoen stond ik na hooguit tien speeldagen alweer op straat."

"En de bestuursleden die daar met hun soms wel erg korte visie verantwoordelijk voor waren, ontsprongen toen altijd de dans. Dat zijn allemaal spijtige verhalen. Daarom zou ik het fantastisch vinden om met FC Al-Faisaly volgend jaar weer in de Saudische Premier League te spelen. Ja, m’n persoonlijke doel voor 2024 is bij deze bekend."