Mathieu van der Poel haalt "revanche": "Dit maakt mijn carrière bijna compleet"

Je kan heel veel zeggen na het WK in Glasgow, maar één ding kan niemand ontkennen: Mathieu van der Poel heeft zijn eerste wereldtitel op de weg niet gestolen. De Nederlander was de allersterkste van het pak. 

Zelfs een late valpartij kon Van der Poel niet afremmen, al moest hij na de finish wel verzorgd worden. Daardoor liet het flashinterview ook lang op zich wachten. 

"Wat dit voor mij betekent? Alles", waren zijn eerste woorden als kersverse wereldkampioen. "Dit was een van mijn grootste doelen die ik nog had."

"Ik win en dat is geweldig. Het maakt mijn carrière in mijn ogen bijna compleet. Dit is misschien wel mijn grootste zege op de weg. Ik besef nog niet dat ik een jaar in deze trui mag rijden."

Van der Poel reed weg op 22 kilometer van de finish. Volgens het plan? "Ik wist dat dat het lastigste moment was van het parcours."

"Ik voelde me nog sterk en ik zag dat de rest op zijn limiet zat. Toen niemand kon volgen, kreeg ik vleugels."

Tot hij ten val kwam. "Ik nam geen risico's, helemaal niet. In die bocht lag ik er plots. Ik was pissed op mezelf, maar het was soms erg glibberig."

"Dat ik het na die val nog kan afmaken... Ik zal niet zeggen dat die crash het mooier maakt, maar als dat me de titel had gekost, dan had ik een paar nachten niet geslapen."

Van der Poel kon dankzij zijn solo uitgebreid genieten. "Dit voelde toch een beetje als revanche voor vorig jaar", verwees hij naar het hotelincident in Australië.

"Of dit mijn strafste zege is? Ik denk het wel", vulde Van der Poel zo'n anderhalf uur na de finish aan bij onze reporter. "Het was misschien wel een van de lastigste wedstrijden die ik ooit gereden heb op de weg."

Van der Poel kwam nog eens terug op de val. "Ik was niet aan het pushen in de bochten. Ik hoefde geen risico's te nemen en ik reed behoudend, maar plots lag ik er."

"Ik had heel veel geluk dat mijn fiets niet stuk was. Mijn schoen was wel kapot, maar ik kon er nog mee verder. De onderkant van het plaatje was afgebroken, maar de adrenaline nam het over en ik kon mijn tempo blijven rijden."

Van der Poel was emotioneel aan de finish. "Ik dacht vooral aan vorig jaar. Of ik na Australië de switch heb gemaakt? Ergens wel."

"De aanpak met de ploeg was daarna anders: minder koersen, maar goed trainen om 100 procent te zijn voor mijn doelen."

Zaterdag volgt er nog zo'n doel: het WK MTB. "Ik heb me wel pijn gedaan. En ik denk dat ik vanavond een uitzondering ga maken en even mee zal feesten. De MTB is nu bijzaak. Dit is uniek en hier moet je van genieten."