De sleutelmomenten van rit 11: een Oss, een reetje en aan het eind een Hulk

Gisteren werden de geruchten al van tafel geveegd door Jumbo-Visma en vanochtend bij de start werd helemaal duidelijk dat het nonsens was dat Wout van Aert woensdag niet meer van start zou gaan.

Jumbo-Visma stak er wel nog even de draak mee, door "Breaking News" te posten via de Instagram-account van ploegleider Grischa Niermann. "Hij is hier nog altijd."

En Mattias Skjelmose? Die bood deemoedig zijn excuses aan voor de ongefundeerde roddel.

De etappe naar Moulins was de enige realistische sprintkans in de tweede week. Die zouden de sprintersploegen natuurlijk nooit laten liggen. Het is dan ook een beetje tegen hun zin dat 3 renners wegrijden in de beginfase: Daniel Oss, Matis Louvel en Andrey Amador.

Weinig opwinding tijdens de etappe. Jasper Philipsen kan bij de tussensprint zijn dijen en kuiten tussendoor al eens testen in de strijd om de punten. Eerst lijkt hij Bryan Coquard de 4e plaats (achter de 3 vluchters) te gunnen, maar helemaal op het einde gaat hij hem toch nog voorbij.

Voor de rest is het een indommeletappe, waarbij de kijkers wel even wakker worden geschud door een dartel reetje dat schrikt van die vreemde wielrenners.

Op een klimmetje in de finale laat de jonge Louvel als eerste lopen. Daniel Oss heeft zin om in zijn eentje nog wat door te trappen en zo de Prijs van de Strijdlust op zak te steken. Hij krijgt de zegen van Amador, die zich ook maar laat inlopen.

Oss brommert uiteindelijk nog zo'n 25 kilometer solo voort. Op iets meer dan 10 kilometer van Moulins vindt het peloton het welletjes.

Kort voor de massasprint laat Mathieu van der Poel zich uitzakken. Jasper Philipsen moet zelf wat zijn weg zoeken in de finale, maar dat lukt zonder problemen. Hij komt op het ideale moment uit het wiel van Dylan Groenewegen, goed voor zijn 4e zege in deze Tour.

Wout van Aert sprint mee, maar laat het lopen wanneer hij ziet dat hij kansloos is voor de zege.