Geen enkel oog bleef droog. Het afscheid van Zlatan Ibrahimovic afgelopen zondag in San Siro liet niemand bij Milan onbewogen. De Zweedse cultheld zal een leegte achterlaten in de pers, maar vooral in de club en de kleedkamer.
Het aandeel van Zlatan Ibrahimovic in de wederopstanding van AC Milan de afgelopen jaren kan niet onderschat worden. Na zijn avontuur bij Los Angeles Galaxy wou Ibracadabra nog één kunstje opvoeren en daarvoor koos hij Milan uit.
Na de laatste titel in 2011 (met Ibrahimovic) ging het steil bergaf met Milan. Tussen 2014 en 2019 eindigde het buiten de top 4. Begin januari 2020 stond Milan op de 11e plaats en lag coach Stefano Pioli bijna buiten, maar alles veranderde met de komst van Ibrahimovic.
In de nadagen van hun carrière maken grote namen in het voetbal vaak iedereen rond hen beter. Die impact had Zlatan in Milaan. Hij legde de lat hoger voor iedereen met zijn professionaliteit, zijn winnaarsmentaliteit en zijn werkethiek.
Hij dwong iedereen binnen de club om een niveau hoger te schakelen. Van het grootste toptalent tot de barista in het spelershome. Hij daagde de talenten zoals Sandro Tonali, Rafael Leao en Alexis Saelemaekers uit op training en in ruil nam hij de druk van hun schouders.
"Toen ik terugkeerde, kwam ik niet terug bij het Milan dat ik kende van mijn eerste periode. Maar elke dag doe ik mijn ding. Ik probeer de jonkies te helpen, op en naast het veld, zoals ik ooit geholpen ben", zei Ibrahimovic daarover.
"Van al mijn titels geeft de laatste met Milan het meeste voldoening"
Je zou het bijna vergeten, omdat hij afgelopen seizoen amper 4 keer speelde (en daarin 1 keer scoorde), maar in 2020 waren de cijfers van Ibrahimovic bepaald indrukwekkend.
Voor een blessure roet in het eten gooide, begon hij het seizoen 2020-2021 met 10 goals in 6 wedstrijden. Cijfers die we nu associëren met Erling Haaland. Hij eindigde met 15 goals in 19 competitiematchen.
Milan strandde dat seizoen nog op de tweede plaats, maar Ibrahimovic zou - in een andere rol - zijn missie volbrengen. Iets minder belangrijk op het veld (8 goals en 3 assists in 23 competitieduels), maar cruciaal ernaast. Zo hielp hij Milan aan zijn eerste Scudetto sinds 2011, toen hij er ook al bij was.
"Van al mijn titels geeft deze de meeste voldoening. Ik kan me nog goed herinneren dat ik bij mijn terugkeer beloofde dat ik Milan weer naar de top zou loodsen en de titel zou winnen. Velen geloofden me niet en lachten meewarig. Maar wie lacht er nu?", zei hij na de titel in 2022.
(lees voort onder de video)
Blessures maken rol van Ibrahimovic niet kleiner
Ibrahimovic kon nog even meegenieten van die triomf op het veld met een late invalbeurt, maar hij had toen al 6 maanden last van een knieblessure. Zijn rol in de kleedkamer bleef even groot.
Bij elk belangrijk moment stond de Zweed op om te inspireren. "Bij Milan herinneren ze zich enkel spelers die de Champions League hebben gewonnen of kampioen zijn geworden. Jullie weten wat jullie te doen staat", zei hij tegen zijn ploegmaats.
Voor de titelmatch (Milan moest winnen bij Sassuolo en stond na 15 minuten al 0-3 voor) pepte hij iedereen nog een keer op. "Ik heb het vuur in de jongens aangestoken", vertelde Ibrahimovic.
Jullie hebben mij met open armen ontvangen en ik blijf mijn hele leven een Milanista.
"We waren 90 minuten verwijderd van geschiedenis schrijven. Velen onder ons konden hun gram halen, want niet iedereen geloofde in ons. Het was zoals Braveheart." En ook zijn speech na de titelmatch tegen Sassuolo blijft in het geheugen van elke Milanista gegrift.
De 41-jarige Ibrahimovic revalideerde afgelopen seizoen maandenlang, maakte een korte comeback (waarin hij zich tot de oudste doelpuntenmaker in de Serie A kroonde), maar moest finaal toch zijn meerdere erkennen in zijn gehavend lichaam.
"Toen ik hier een eerste keer arriveerde, gaven jullie me vreugde. De tweede keer gaven jullie mij liefde. Jullie hebben mij met open armen ontvangen en ik blijf mijn hele leven een Milanista." Zo pinkte God himself bij zijn afscheid een traantje weg.
