Hallo, Financial Fair Play? Door de ongeziene koopwoede van Chelsea rijst de vraag hoe de shopaholics binnen de financiële spelregels van de UEFA blijven. Aan de basis ligt creatief boekhouden... mét risico's.
Vooreerst dit straffe statistiekje: Chelsea gaf de afgelopen wintermercato meer geld uit dan de Spaanse, Italiaanse, Duitse én Franse competitie samen.
Acht aanwinsten samen kostten zowat 330 miljoen, tel daar de zomertransfers bij en je komt aan ruim 600 miljoen. Zelfs bij PSG en Manchester City was de spilzucht nooit zo groot op korte tijd.
Het hoeft dan ook niet te verbazen dat enkele concurrenten afgunstig toekijken. Zo noemt La Liga-voorzitter Javier Tebas de uitgaven in de Premier League "financiële doping".
De wintertransfers van Chelsea
| Speler | Bedrag |
|---|---|
| Enzo Fernandez (Benfica) | 121 miljoen |
| Mychajlo Moedryk (Sjachtar) | 70 miljoen |
| Benoit Badiashile (Monaco) | 38 miljoen |
| Noni Madueke (PSV) | 35 miljoen |
| Malo Gusto (Lyon) | 30 miljoen |
| Andrey Santos (Vasco da Gama) | 12,5 miljoen |
| David Fofana (Molde) | 12 miljoen |
| Joao Felix (Atlético) | 11 miljoen (huursom) |
Boekhoudkundige achterpoortjes
Nochtans adopteerde de UEFA in 2010 een waakhond om financiële wantoestanden tegen te gaan: het Financial Fair Play-systeem.
De voorbije jaren blafte die geregeld eens richting PSG en Manchester City, maar écht bijten deed de toezichter nooit. Bovendien valt er door diverse achterpoortjes vaak makkelijk binnen de lijntjes te kleuren.
Ook de boekhouders van de Amerikaanse Chelsea-eigenaar Todd Boehly wisten ze snel te vinden.
Het is namelijk geen toeval dat bijna alle aanwinsten een opvallend langdurig contract kregen. Zo tekenden Fernandez en Moedryk tot 2031, vier anderen zetten een krabbel tot 2030.
Dat stelt Chelsea in staat om de enorme transfersommen over een grote tijdspanne af te schrijven.
Concreet: boekhoudkundig kost recordaankoop Fernandez maar veertien miljoen per jaar - een verwaarloosbaar bedrag voor een club als Chelsea.
Het is een trucje dat al langer toegepast wordt in het Amerikaanse baseball - niet toevallig heeft Boehly de Los Angeles Dodgers in zijn bezit.
Daartegenover staat dat inkomsten uit verkopen meestal wél volledig meetellen. Door enkele geslaagde uitgaande transfers kan Chelsea perfect de balans groen laten kleuren.
Snelkoopplan met risico's
Boehly beseft trouwens dat dit hét moment is om met zijn miljoenen te gooien.
Door de coronacrisis ging de UEFA soepeler om met de FFP-regels en de uitgesproken intentie om "de lengte van de afschrijfperiode op maximaal vijf jaar te zetten" is nog een verre droom.
"Die achterpoortjes zullen op termijn wel gesloten worden", meent sporteconoom Trudo Dejonghe. "Maar nu zijn ze nog open en dus proberen veel clubs er snel gebruik van te maken."
Toch komt Boehly's snelkoopplan ook met een overduidelijk gevaar. Want wat als de talentvolle aanwinsten niet presteren? Dan zit Chelsea jarenlang vastgeketend aan peperdure contracten.
Trainer Graham Potter vertelde eerder dat hij de perikelen van de strategie inziet: "Er is geen magische formule die verzekert dat dit zal werken. Maar bestaat er een leven zonder risico's?"
We kennen het antwoord van Boehly, die miljoenen zal blijven inzetten op de onvoorspelbare roulette van het voetbal.
Nu maar hopen dat het balletje goed valt...
