Mathieu van der Poel had in heel zijn carrière, zowel bij de jeugd als de profs, nog nooit verloren in Diegem. Maar deze keer moest hij met Wout van Aert en Tom Pidcock zelfs twee renners voorlaten. Achteraf zocht hij geen excuses.
Diegem was bijna 10 jaar de speeltuin van Mathieu van der Poel, maar nu ging iemand anders met het speelgoed aan de haal. "Ik was gewoon niet goed genoeg", is zijn eerlijke analyse.
"Ik heb in het begin nog geprobeerd om het verschil te maken. Ik deed vooral mijn voordeel met enkele goeie zandpassages. Maar ik had niet de benen om het verschil te houden."
"Ik heb het daarna ook nog geprobeerd, maar je voelt in de stukken op de weg, zeker met de wind op kop, snel hoe laat het is."
Sloeg de vermoeidheid toe na een 3e cross op een rij? "Dat is voor die andere drie hetzelfde. Het is jammer dat de reeks in Diegem voorbij is, maar er moest ooit een einde aan komen."
"Nu rusten en in Loenhout ga ik er weer voor!"
