De meest trotse vader van het land zat gisterenavond in Sint-Truiden. Stefaan Mignolet zag zijn zoon Simon een heldenrol vervullen bij Club Brugge. "Normaal ben ik altijd vrij rustig, maar dat laatste kwartier... pffffff."
Het was feest in de Brugse kleedkamer. En op de vele vluchten gevuld met fans die vannacht al terugkeerden uit Madrid. Maar zéker ook in Sint-Truiden, bakermat van "Man of the Match" Simon Mignolet.
Vooral in de horecazaak van de doelman beleefden ze twee bijzonder intense uren. Wanneer we vader Stefaan Mignolet een kwartiertje na de wedstrijd opbellen, verontschuldigt hij zich voor het achtergrondlawaai.
"Het is hier wat geweest", lacht hij. "Tien seconden geleden was ik er nog niet goed van. Normaal ben ik altijd vrij rustig, maar dat laatste kwartier… pffff."
Dit was één van de beste drie prestaties uit zijn carrière.
Nochtans is de familie Mignolet ondertussen wel al wat gewoon. Toppers in de Premier League, Europese finales, matchen met de Rode Duivels.
"Maar dit was één van de beste drie prestaties uit zijn carrière", klinkt het overtuigd bij Stefaan Mignolet. "In Engeland heeft Simon ook veel goeie matchen gespeeld, maar nu deed hij zoveel reddingen op zo’n korte tijd. Onvoorstelbaar."
Had papa die krachttoer eigenlijk niet liever live vanuit Madrid meegemaakt? Stefaan blaast: "In het stadion zou de stress nog erger zijn geweest. Thuis kan ik in mijn zetel nog vrij rustig een match volgen. Normaal wou ik zelfs niet in de koffiebar komen kijken, maar met veel berichtjes hebben ze me toch overtuigd."
Volgens Stefaan Mignolet zijn er meerdere factoren waarom zijn zoon in de huidige hoogvorm verkeert: "Club heeft eerst en vooral gewoon een hele goeie ploeg. Dan stijgt iedereen automatisch een beetje boven zichzelf uit."
Simon verloor vorig jaar zijn twee grootvaders op drie weken aan corona. Het waren zijn grootste supporters. Ze hadden hem bezig moeten zien.
"En natuurlijk waren er ook redenen waarom het vorig jaar even iets minder ging. Simon sukkelde lange tijd met een knieblessure, waarbij men zelfs voor een operatie vreesde."
"Daarnaast verloor Simon zijn twee grootvaders in 3 weken tijd aan corona. Een zware klap, want het waren zijn grootste supporters. Ze hadden hem tegen Atlético bezig moeten zien. Wat waren ze fier geweest."