Jasper Philipsen over maatje Pogacar: "Hij weet hoe hard ik ervoor heb moeten werken"

Een opluchting van jewelste zal het geweest zijn voor Jasper Philipsen en Alpecin-Deceuninck. Eindelijk is die ritzege binnen. 

Na een bloedhete en chaotische etappe kon "de vlam van Ham" voorbij Mads Pedersen en Wout van Aert naar de zege sprinten.

"Ik kende de aankomst al van de Tour van vorig jaar toen ik tweede werd", vertelt Philipsen bij Maarten Vangramberen. "Ik wist dat die laatste bocht cruciaal was. Daar moet je echt goed vooraan zitten."

"Ik moest nog even inhouden, maar gelukkig ging de zee dan open en kon ik nog voorbij Pedersen en Wout vlammen."

Tijd om te juichen was er niet voor Philipsen. Geen nood, want in de rit naar Calais kon de jonge sprinter zijn handen al eens in de lucht gooien toen hij dacht gewonnen te hebben. 

"De beelden van die aankomst in Calais zijn een stuk mooier", grinnikt Philipsen. "Binnen een paar jaar zijn we dat vergeten en laat ik aan iedereen deze beelden zien!"

"Het was die dag zelf natuurlijk wel zuur. Ik was echt niet op de hoogte dat Wout van Aert een onemanshow was aan het opvoeren. Gelukkig had ik de daaropvolgende dagen geen tijd om er veel bij stil te staan."

"Het is dan mooi om het nu toch af te maken."

Opvallende beelden na de finish: Philipsen werd meteen omhelsd en gefeliciteerd door Tadej Pogacar. 

"Ik ken Tadej van vroeger bij UAE en we kunnen het nog steeds heel goed vinden met mekaar. Het doet wel deugd dat hij zo blij is voor mij, want hij weet hoe hard ik ervoor heb moeten werken."

"Tadej wou me na de aankomst verfrissen door wat water over me heen te gooien, maar dat bleek bruiswater te zijn. Dat prikkelde dan nog een beetje. Toch was alle afkoeling welkom op dat moment."

"Tadej en ik zijn al eens samen op reis geweest naar Tenerife. Hij zat toen op hoogtestage en ik zat beneden. Toen zijn we op een rustdag naar het strand geweest. Ik kom dus goed met hem overeen. We sturen mekaar ook wel regelmatig berichtjes."