Met Kim de Baat kreeg het BK in Middelkerke gisteren een verrassende winnares, met een nog verrassender verhaal. De dochter van een Nederlandse wielerkampioene legde in Dubai de basis voor haar Belgische titel. "Ik ben er een paar keer met mijn kop tegen de muur gelopen, maar je leert er wel veel van."
Dat Kim de Baat op de erelijst van het BK Lotte Kopecky zou opvolgen, had ze zelf niet gedacht. "Ik kan zelf niet beschrijven hoe het voelt", vertelt ze een dag later. "Het moet nog binnenkomen."
"Tot de laatste kilometers had ik nooit gedacht dat ik voor de overwinning zou rijden. Ik wou gewoon de betere rensters in een zetel zetten. Maar dan kreeg ik opeens te horen dat ik ervoor mocht gaan."
"Ik zat al tegen de krampen aan, maar dan moet je gewoon de knop omdraaien. Ik ben op mijn gevoel afgegaan en heb mijn ervaring gebruikt."
Mijn moeder was overdonderd dat ik de Belgische titel pakte. Ze won vroeger ook als underdog.
Het winnen kreeg De Baat met de paplepel mee. Haar moeder, Nita de Vliet, kroonde zich in 1977 tot Nederlands kampioen. U leest het goed: Nederlands. Kim de Baat groeide namelijk op in Rotterdam.
"In 2009 ben ik naar België gekomen", vertelt ze. Of ze de grens overstak om de moordende concurrentie te ontlopen? "Nee, dat was gewoon mooi meegenomen. Ik ben in België blijven plakken en heb in 2015 de Belgische nationaliteit aangevraagd."
"Mijn moeder was overdonderd dat ik de Belgische titel pakte. Ze won vroeger ook als underdog. Het was speciaal voor haar om haar dochter te zien winnen."
"6 maanden vastgezeten in Dubai, met weinig vrijheid"
Opgegroeid in Nederland, verhuisd naar België en gehard in... Dubai. Na enkele moeilijke jaren met blessures - "Stoppen heeft door mijn hoofd gespookt" - koos De Baat voor een avontuur in Dubai, bij het amateurteam Dubai Police CT.
"Ik kon er fulltime fietsen, dan kan je grote stappen zetten. Maar het was een heel dubbele periode. Ik ben er een paar keer met mijn kop tegen de muur gelopen, want als vrouw heb je er niets te vertellen. Ik heb er 6 maanden vastgezeten, ik had weinig vrijheid."
"We sliepen er in een complex van de politie. Overal en altijd hingen er camera's. We konden niet gaan en staan waar we wilden. Er was geen ruimte voor eigen trainingsblokken, alles werd van hogerhand beslist."
"Ze hebben enorm veel geld in Dubai, maar ze hebben geen knowhow. Er is nog veel werk aan de winkel. Ik heb het er enerzijds goed gehad, maar anderzijds heb ik er ook afgezien."
"Zeker de laatste twee, drie maanden was het aftellen tot ik naar huis kon gaan. Als je dan gisteren gaat zitten, terugspoelt en kijkt waar ik nu sta, ben ik toch blij dat ik heb doorgezet. Het is het zeker waard geweest."
Ik doe wat van mij verwacht wordt: ik hou ervan om in een dienende rol te rijden.
De Baat mag nu een jaar lang pronken met de Belgische trui, maar veel zal dat niet veranderen voor haar rol in de ploeg, denkt ze. "Ik ben heel blij met mijn rol. Ik zal misschien een tandje harder kunnen fietsen met de driekleur om mijn schouders."
"Ik doe wat van mij verwacht wordt: ik hou ervan om in een dienende rol te rijden. Ik ben net zo blij als iemand van de ploeg wint dan als ik zelf win. Ik ben tevreden met mijn rol, ook na gisteren."
Krijgen we de Belgische trui in de Tour te zien? "Morgen vertrekken we op hoogtestage met de voorselectie: 8 rensters, van wie er 6 naar de Tour mogen. Hopelijk mag ik naar de Tour, maar het is nog even afwachten."
