Alle criticasters de mond gesnoerd. Thibaut Courtois haalde zaterdag zijn grote gelijk tegenover velen. Het was opmerkelijk dat hij in alle interviews meteen wat rekeningen vereffende. "Ik vind dat ik te weinig respect krijg", verzekerde de doelman. Wat is het verhaal achter die uithaal?
In de aanloop naar de finale lanceerde een groot voetbalaccount de vraag om de ideale mix met spelers van Real en Liverpool te maken.
De tussenstand vóór de finale: 74% Alisson tegenover 26% Courtois, ondanks de indrukwekkende campagne van die laatste.
Het was lang niet de enige populariteitspoll waarin de Belg onder collega’s belandde. Herinner u hoe er in november geen plaats was voor Courtois op de nominatielijst van de FIFA-awards voor beste doelman. En in maart zette het Engelse voetbalmagazine FourFourTwo hem zelfs niet bij de beste 10 keepers ter wereld.
Courtois was de non-believers zaterdag niet vergeten. “Ik verdien meer respect”, herhaalde hij in bijna elk interview. “Daarom moest ik deze finale winnen. Voor mijn carrière, maar ook voor mijn naam.”
Sociale media
Het gebrek aan erkenning knaagde bij Courtois. Dat liet hij voor zijn droomavond in Parijs ook al meerdere keren merken.
Ook Stef Wijnants, die de doelman al sinds zijn beginjaren volgt, weet dat het een issue was. En niet ten onrechte. De Sporza-journalist merkte dat Courtois zelfs in eigen land niet altijd de lof kreeg die hij verdiende.
"Sommige analisten beschouwen keepers hier nog altijd als tweederangsspelers", aldus Wijnants. "Ondergeschikt aan doelpuntenmakers of passeurs. Zo creëer je een bepaalde perceptie. In bepaalde Belgische elftallen van de eeuw stond Courtois evenmin altijd op één..."
Engelse fans bestookten Courtois lange tijd met negatieve berichten op sociale media. Dat komt binnen als je dat zo massaal op je tijdslijn ziet.
In het buitenland waren de bewonderaars wellicht nog geringer.
Velen dweepten met "sweeper-keepers" (hoog meevoetballende doelmannen) zoals Ederson, Alisson en Neuer, maar vergaten lof voor uitmuntende shotstoppers als Courtois, die op andere vlakken evenmin moest onderdoen.
Bovendien sleepte de Belg een bepaald verleden mee. Door zijn openheid in interviews trapte Courtois onder meer al eens op de lange tenen van de Fransen.
En zijn overgang van Chelsea naar Real Madrid - om familiale redenen - werd in Engeland bij velen misbegrepen. Ook de fans van Atlético vervloekten hem toen. Zij herinneren zich liever het moeilijke eerste seizoen van de doelman in Bernabéu dan de successen die volgden.
"De Engelse pers en fans keerden zich na die overstap fel tegen Courtois", herinnert Wijnants zich. "Lange tijd bestookten ze hem met negatieve berichten op sociale media. Dat komt natuurlijk binnen als je dat zo massaal op je tijdslijn ziet."
"Voor de Engelsen sta je ook niet aan de top als je niet in de Premier League speelt. Wie verlaat er nu in godsnaam de beste competitie ter wereld? Waarnemers zetten Real zelfs neer als een zwakke ploeg - wijzend naar hun manier van voetballen. Maar als je niet de budgetten hebt van clubs met rijke eigenaars uit het Midden-Oosten mag je toch een andere manier zoeken om te winnen dan direct of combinatievoetbal?"
Status van de allergrootsten
Maar kijk, na de onemanshow tegen Liverpool weerklonk zelfs over het Kanaal niks dan lof.
Schrijf Courtois nu al maar op als laureaat van heel wat individuele verkiezingen. Niemand die het nog zal aandurven om de Belg over het hoofd te zien in lijstjes.
Ook Wijnants meent dat de Champions League-finale een kantelpunt zal geweest zijn. "Voor de buitenwereld heeft hij nu definitief de status van de allergrootsten verworven. Wat kan hij nog beter doen?"
Nog dit: ná de finale stond de poll waarover sprake in de eerste alinea plots op 49 en 51%... in het voordeel van Courtois.
Hoe één wedstrijd veel opinies kan doen omkeren.
