Vandenbempt: "Aan vooravond Champions League is het pijnlijk ontwaken voor Club"

Als je speelt zoals Club Brugge gisteren, kan je gemakkelijk 6-1 om de oren krijgen. Als je naar Gent komt met de handen in de zakken en een strohalm tussen de lippen, dan krijgt ook Club slaag van een heel sterk AA Gent.

Het viel me overigens een beetje tegen dat onder meer Ruud Vormer en coach Philippe Clement de prestatie van Gent probeerden te downsizen door te benadrukken hoe zwak ze zelf wel waren, hoe ze de doelpunten hadden weggegeven en hoe Gent toch vooral efficiënt was geweest. 

Dat zouden ze zelf zeer ergerlijk vinden als iemand dat zou doen als ze zo'n klinkende overwinning zouden boeken. Hoewel het zeker een deel - misschien zelfs een groot deel - van de verklaring was.

De prestatie van Club Brugge was collectief. Clement zette in een moeilijke uitmatch een experimentele defensie neer met Van der Brempt en Mbamba. Twee jonge, onervaren jongens centraal achterin, dat liep gewoon slecht af.  Clement wilde dat wat camoufleren door Van der Brempt lof toe te zwaaien als een van de beteren. 

Ook de ervaren kampioenen van de voorbije twee jaar, de sterkhouders, sloften over het veld. Ze voetbalden hopeloos, het was onverklaarbaar. Iedereen weet nochtans hoe belangrijk die matchen tegen Gent zijn voor de Club-supporters, dus dat komt aan.

Bovendien stond de zomer toch in het teken van klaar zijn voor september, de Champions League. Aan de vooravond ervan is dat toch pijnlijk ontwaken. Simon Mignolet stapte er alvast niet licht over. 

Al zullen ze bij Club verwijzen naar een jaar geleden, toen de maand augustus ook heel matig was. Bekerfinale verloren, twee nederlagen geleden en Club deed het Europees prima.

Over een maand zal Brugge inderdaad een sterkere ploeg hebben: misschien nog wat meer mogelijkheden, meer ingespeeld, bredere kern... Maar Messi en co. staan over twee weken toch al op de stoep van Jan Breydel. Zoals Mignolet zei: het is wel tijd om wakker te worden.

Na de Europese kwalificatie maakte Gent zijn week in schoonheid af tegen Brugge. Coach Hein Vanhaezebrouck maakte er achteraf een grapje over: 4 dagen geleden zaten ze in de kelder en plots zaten ze met de lift in de zolder.

Het is toch spannend geweest bij AA Gent aan de vooravond van het duel tegen Rakow. Zonder Europese kwalificatie - kijk maar naar Anderlecht - en met maar 4 op 12 zou de onvrede groot zijn geweest.

Het is zeker waar, zoals Vanhaezebrouck benadrukt, dat Gent al heel goed heeft gevoetbald, heel veel kansen onbenut heeft gelaten en zich zo in de voet heeft geschoten. Maar er waren ook wedstrijden waarin AA Gent lange periodes hopeloos slecht was. 

Deze week moet AA Gent toch op het juiste spoor hebben gekatapulteerd. Het heeft twee keer uitstekend gespeeld, met verve Europese poules gehaald, Club Brugge op enthousiasme en grinta en met goed voetbal weggeblazen. Dan mag er wel eens gejuicht worden.

Er is op dit moment geen enkele reden die doet veronderstellen dat dit voor Gent maar een eenmalige uitschieter was.

Voor Anderlecht volgde na de Europese uitschakeling ook een nederlaag tegen Genk. Maar het waren wel twee totaal verschillende nederlagen. Maar opgeteld is de prijs natuurlijk heel erg hoog.

De Europese uitschakeling was op alle vlakken een mokerslag voor alle geledingen van de club. En na een maand heeft Anderlecht in de competitie toch al weer 8 punten ingeleverd. En dat in 4 van de 5 wedstrijden tegen ploegen die in principe nipt of niet Play-off II zullen halen.

Dat is een heel negatieve balans. Gisteren speelde Anderlecht wel een goede wedstrijd, toch op bezoek bij Genk, dat dit seizoen al uitstekend heeft gespeeld. De nederlaag was niet terecht, de prestatie was zeer veelbelovend, maar de realiteit is wel 7 op 15.

Straks na de interlandbreak wacht Anderlecht een zeer pittig programma tegen Standard, Club Brugge, Oostende en KV Mechelen. Paars-wit is verplicht om heel veel punten te pakken, want anders zit je toch weer een seizoen lang te spartelen om de top 4 te halen. 

En dat is toch niet waar de bazen van Anderlecht deze kern voor hebben samengesteld. Er is kwaliteit en veel ervaring bijgehaald, dus het excuus van de jeugd valt eigenlijk weg. 

Dus er moeten prestaties en resultaten worden gehaald die verwacht mogen worden van deze kern. Ik denk dat het tijd is om "The Process" af te ronden.

Union staat na een 4-0-zege tegen Standard op kop in het klassement. Het was zo een avond waarop je met een glimlach weer naar huis rijdt en als voetballiefhebber op leeftijd in een warm bad van nostalgie wordt ondergedompeld.

Het was echt zoals vroeger: mensen keuvelend op straat met een biertje in de hand in die smalle straatjes voor het stadion, bij wijze van spreken twee politie-agenten die een beetje toekeken, dat reuzegezellige stadion, geweldig publiek... Ik las in de krant dat Dante Vanzeir achteraf met de wedstrijdbal onder de arm in de straat mee een pintje stond te drinken. 

We hebben het anachronisme omarmd, in het zeer duidelijke besef dat in dit stadion deze club niet langer leefbaar is. Na afloop van de wedstrijd bezwoeren we CEO Philippe Bormans om dit stadion nooit te verlaten. Hij zei: "Dat kan als je elk jaar 5 miljoen euro zou willen bijleggen."

Ze moeten dringend de stap zetten naar een modern stadion, dat geëxploiteerd kan worden. Tot dan is het geweldig.

Niet vergeten dat de ploeg het overigens geweldig doet: 4-0 tegen Standard, gespeeld met energie en enthousiasme, echt goed en direct voetbal met spelers die hun beste niveau halen. Union is een mooie en verdiende leider, een pakketje om te koesteren.