De Belgische mannen grepen op de 4x400 meter net naast de medailles. Een mooie prestatie, maar de teleurstelling was achteraf toch enorm groot. Zeker bij Kevin Borlée. "Dit zijn mijn 4e Spelen en ik word al voor de derde keer 4e. Misschien komt de trots nog, maar nu ben ik teleurgesteld."
Belgian Tornados lopen naar 4e plaats in de finale van de 4x400m, goud voor de VS
"Dit is hard, heel hard", zei Kevin Borlée. Hij was nog niet klaar om te horen dat ook plaats 4 bijzonder mooi is. "Dit is mijn 3e vierde plaats op de Spelen. We gaan alsmaar sneller, maar we worden niet beloond. Dat is sport, jammer genoeg."
"We hebben er echt voor gestreden, we hebben onszelf niets te verwijten. Dit is de enige medaille die we niet hebben, wrijf het er nog eens in. Ik heb vandaag door de pijn gelopen, maar het leverde niets op. De trots komt misschien later nog, maar vandaag zijn we echt teleurgesteld."
Ook broer Dylan Borlée was zichtbaar ontgoocheld. "Ik heb niet veel te zeggen, dit doet pijn. We werken hier jaren voor en met zo'n chrono dan toch vierde worden... We worden geklopt door drie ploegen die beter waren. Ik heb alles gegeven, de ploeg ook. We wilden hier iets rapen en er was veel druk. Ik ben trots op de ploeg."
Alexander Doom moest invallen voor Jonathan Borlée. Hij deed het uitstekend op zijn eerste Spelen. “Ik ben redelijk tevreden, maar die 4e plaats is zuur. Ik heb altijd in die medaille geloofd, zeker met Kevin als slotloper. Het was net niet. Het is dubbel. Ik ben blij dat ik drie keer heb mogen lopen en me heb kunnen bewijzen, maar plek 4 is zuur."
We gaan alsmaar sneller, maar worden er niet voor beloond.
Jonathan Sacoor was vooral teleurgesteld in zijn eigen race. "Ik werd naar huis gelopen in die laatste rechte lijn en ik weet niet hoe dat komt. Ik had de kracht niet meer. Als ik in de kopgroep bleef, zat er een medaille in. We moeten dat nog eens herbekijken met de trainer."
"Dit doet pijn bij iedereen, maar als kapitein heeft Kevin de zwaarste last op zijn schouders. Zeker na de blessure van Jonathan nam hij nog meer verantwoordelijkheid. Om dan nog eens 4e te worden, dat doet pijn. Iedereen wou elkaar die medaille bezorgen. We hebben er zo hard voor gevochten."
"Je geeft alles na een moeilijke voorbereiding en dan zie je het zo door je vingers glippen, pijnlijk. Ik weet dat we trots mogen zijn op plaats vier, maar het is de meest ondankbare plaats. De vreugde zal morgen pas komen. Vandaag blijven we op onze honger zitten. Dit is bitterzoet."
