Iedereen wist al dat ze heel hard kon afzien, nu blijkt Lotte Claes (31) ook te kunnen winnen. In de Omloop boekte de Belgische haar eerste profzege als wielrenster. Een blik op haar straffe parcours langs het duatlon, de spoeddienst en ... Kamp Waes.
Voor honderdduizenden kijkers op VRT 1 toonde Lotte Claes zaterdagmiddag dat ze een straffe madam is.
Wie over een goed geheugen beschikt, weet dat dat niet voor het eerst zo is. Al was de context toen helemaal anders.
In 2019 - Claes was toen 26 - deed de verrassende winnares van de Omloop namelijk mee aan Kamp Waes, de veelbekeken reeks van Tom Waes over de Special Forces.
De laatbloeister was één van de vier vrouwen in de groep, waarvan de helft na dag één sneuvelde. Claes niet. Met haar enorme mentale weerbaarheid en doorzettingsvermogen maakte ze indruk op Vlaanderen.
Het was de eerste keer in mijn leven dat ik het gevoel had: ‘Ik heb gefaald'
Pas tijdens een loodzware dropping moest Claes om 6 uur 's ochtends de handdoek gooien, nadat ze in een bos al tien keer voorbij hetzelfde punt was gelopen met een loodzware rugzak.
"Het was de eerste keer in mijn leven dat ik het gevoel had: ‘Ik heb gefaald'", vertelde ze daar nadien over. "Ik lig daar nog altijd wakker van."
In de Omloop kende het sprookje van Claes wél een happy end. Met dank aan een les van Kamp Waes? Want in de Tour van vorig jaar vertelde ze het volgende over haar deelname aan onze collega Linde Merckpoel.
"Of ik bepaalde skills meegenomen heb uit mijn deelname? Toch wel. Vooral het mentale. Fly (de drilinstructeur, red.) verzekerde mij dat ik meer kon dan ik dacht. Je benen mogen nog zoveel pijn doen, je moet gewoon blijven gaan. Want pijn is tijdelijk en roem is voor altijd."
Oorlogje thuis
Na de Omloop zal Claes er ongetwijfeld niet anders over denken.
Het was haar eerste profzege als wielrenster - straffe binnenkomer, toch? Eerder maakte de West-Vlaamse wel al furore als duatlete. Een passie die ze combineerde met een job als spoedverpleegkundige.
Hoe graag ze dat laatste ook deed, bleef ze altijd dromen van een carrière als topsportster.
"Toen ik begon te sporten, leefde ik er meteen helemáál voor", zei Claes ooit in een interview. "Tijdens mijn opleiding verpleegkunde deed ik nét genoeg om te slagen. Ik spijbelde zelfs om te kunnen gaan trainen. Daar is thuis veel oorlog over gevoerd, maar ach, daar word je alleen maar sterker van."
Na een eerste korte periode in het (niet-professionele) wielrennen maakte Claes na een pauze van vier jaar weer vol de switch naar de koers in 2021.
Ze pakte onder meer de nationale titel tegen de klok bij de vrouwen-elite clubteams. Als amateur reed ze toen 'maar' 1 minuut en 40 seconden trager dan Lotte Kopecky. Zonder specifiek trainingsschema of speciaal materiaal.
Tijdens mijn opleiding verpleegkunde deed ik nét genoeg om te slagen.
Enkele maanden later tekende Claes haar eerste profcontract bij Doltcini-Van Eyck Sport. Een nieuwe wereld ging open voor de energiebom.
"In de koers wordt alles georganiseerd, in duatlon moet je alles zelf regelen", merkte Claes.
"Een vlucht en hotel boeken, inschrijven, nummer afhalen, fiets poetsen, noem maar op. Aanvankelijk was dat voor mij aanpassen. "
Vorig seizoen zou het échte jaar van de doorbraak volgen. Bij Arkéa-B&B Hotels eindigde ze 16e in haar eerste Tour de France Femmes en mocht ze eind september mee naar het WK als luitenante van de ploeg rond Lotte Kopecky, die wereldkampioene zou worden.
Maar zaterdag stond Claes zélf eens in de spotlights.
Zou Tom Waes fier zijn?
