Voorstelling UAE in 2025: Superman en de angstaanjagende monsterploeg

37.407 punten in 2024. Een vooruitgang van nog eens ruim 20 procent tegenover de 31.000 punten - een optelsom van de prestaties van de beste 20 renners - in 2023.

Ter vergelijking: runner-up Visma-Lease a Bike sprokkelde afgelopen seizoen 20.427 punten bij elkaar.

Hoeft het nog gezegd dat UAE Team Emirates op eenzame hoogte staat? Dankzij een winnaarscultuur om u tegen te zeggen.

Cijfers liegen niet. Kan ook moeilijk anders als je met een budget van 50 miljoen euro - een ruwe schatting - in een andere competitie speelt.

Klop bij onze zuiderburen aan en ze zullen zeggen dat het cyclisme à deux vitesses terug is, weliswaar met een overwegend financiële invulling.

Al zal het wonderjaar van de hyperexplosieve Tadej Pogacar ginds - en op andere plekken - ook niet zomaar door iedereen als 100 procent zuiver op de graat worden geslikt.

Argwaan, jaloezie of n'importe quoi: het 6e profjaar van Tadej Pogacar heeft vooral in geuren en kleuren bewezen dat het godenkind zijn wondergenen op de juiste manier aanspreekt en eindelijk op de juiste professionele manier wordt begeleid en ondersteund.

Laat dat de grootste pluim op de hoed zijn van het steenrijke UAE: de omkadering haalt (nu wel) het niveau dat je van een equipe met zo’n budget en zoveel talent mag verwachten. 

Lag de uitdaging begin 2024 nog in het doorbreken van de suprematie van Visma-LaB, dan heeft Pogacar de voorbije 12 maanden in één klap het hele peloton naar de Filistijnen gereden.

Wat de sjeik vooral zal plezieren, is dat in zijn zog ook de hele ploeg - renners en staf - nog een ferme kwantumsprong heeft gemaakt. Kijk maar naar hoe UAE een resem tijdritten heeft gedomineerd.

Aerodynamica, voedingsstrategie en trainingsleer: alle facetten hebben een upgrade gekregen. De achterstand is met de klap een voorsprong geworden.

"We stuwen elkaar naar een hoger niveau", leggen de hoofdrolspelers uit. Al blijft de aan- of afwezigheid van Pogacar een wereld van verschil. Met hem is de missie duidelijk. Zonder hem kleeft de ploeg nog te vaak als los zand aan elkaar.

UAE sloot 2024 af met 81 zeges, het WK in Zürich niet meegerekend. Liefst 20 van de 30 renners maakten minstens één keer het zegegebaar. Ongeëvenaard.

Het legendarische record van Mapei is gesneuveld – een onuitgesproken doel dat zeer hoog op de verlanglijst stond.

Denk Pogacar, verantwoordelijk voor een kwart van de buit, weg en de cijfers blijven duizelingwekkend. Temeer omdat UAE zo succesvol is geweest zonder sprinter.

Al moet je natuurlijk wel de kanttekening maken dat het internationale UAE (met liefst 18 nationaliteiten!) het startblad tekent zodra de lokale mecenas het stadscentrum afsluit voor zijn eigen Grote Prijs.

"We geven niets weg, want er bestaan geen kleine koersen voor ons", verduidelijkt UAE-manager Matxin de zegehonger. "Jezelf in een wedstrijd klaarstomen voor een volgend doel, dat kennen wij niet. Zoiets heet trainen en dat doe je thuis."

Met een doordachte strategie blijven goudklompjes als Isaac del Toro, Jan Christen en Antonio Morgado ervaren waar ze in de jeugdreeksen veelvuldig van geproefd hebben: de zoete smaak van de zege.

Ze cijferen zich nu en dan gretig weg voor een gevestigde kopman, maar ze hebben voldoende speeltijd zonder takenlijstje.

"We krijgen de perfecte kalender", klinkt het bij de renners. "Elke renner heeft ruimte voor zijn eigen ambitie."

Al zit het programma op jonge leeftijd wel tjokvol. Is te vroeg opbranden een risicofactor waar voldoende rekening mee wordt gehouden?

65 koersdagen voor Del Toro, 62 voor Christen, 58 voor Morgado in hun eerste jaar: volg vooral niet het voorbeeld van Peter Sagan, die destijds bij Liquigas als koorknaap tot de laatste druppel werd uitgeperst en intussen al van de koersbol is verdwenen. 

Kun je het vertrek van Marc Hirschi en Finn Fisher-Black betreuren, dan stelt het beperkte lijstje nieuwkomers met Jhonatan Narvaez en Finestre-fijnmaler Pablo Torres niet teleur.

De macht van de onuitputtelijke geldbronnen, weet je wel. En een duimpje voor de scoutingscel. Het zijn de 2 bouwstenen die van UAE een gebetonneerde grootmacht maken. Er wordt dan ook gestrooid met monstercontracten tot 2030.

Het Belgische aandeel is overigens met de klap verdrievoudigd: Florian Vermeersch en Rune Herregodts kunnen zich met Tim Wellens als hardrijders wegcijferen voor de kopmannen, maar zullen in het voorjaar zeker voldoende speelruimte krijgen.

Samen met het gebrek aan zuivere werkpaarden blijft dat ellebogenwerk ondanks alle mooie woorden en beloftes toch de grootste achilleshiel van UAE: hoe hou je elke leerling tevreden?

Herrieschopper Juan Ayuso lijkt een tikkende tijdbom en zal het kopmanschap links of rechts wel claimen. De Giro moet zijn zoethoudertje worden. Zegt de Spanjaard zelf: "Tadej en ik hebben nog altijd een goeie relatie."

Gelukkig beseft het minzame zondagskind uit Slovenië dat hij niet te gulzig mag zijn. Of die boodschap verspreidt hij toch.

"Ik respecteer mijn ploeggenoten. We weten dat UAE Emirates de potentie heeft om ook zonder mij een grote ronde te winnen. Het is onnodig om in mijn team hebzuchtig te zijn. Ik wil geen vijanden maken binnen een ploeg waar ik me thuis voel", dixit Pogacar.

Met een loonbriefje van naar verluidt 8 miljoen euro weet de Sloveen steeds beter hoe hij vriend en vijand moet bespelen. Op papier zouden de beste jaren nog moeten volgen voor de 26-jarige Pogacar.

Bij UAE weten ze als geen ander dat honger de beste saus is voor hun chouchou. Hij lijkt dan toch aan zijn eigen geschiedschrijving begonnen, een nieuwe versie van het wielerwetboek.

Al zal de wereldkampioen na zijn wonderjaar 2024 ook weer met de harde realiteit geconfronteerd worden: in 2025 is elke koers of elk doel his race to lose.

Vraag is of de uitdaging het grootst is voor Pogacar of vooral voor zijn tegenstand, die een nieuwe lading kryptoniet zal moeten aanboren om deze superman op de knieën te krijgen.

Dat alles voortdurend zal worden afgetoetst aan het magische 2024, dat heeft UAE aan zichzelf te wijten. Of te danken, zo je wil.

De concurrentie is tuk op eerherstel, maar Pogacar en co zullen het zich niet veroorloven om de voet van het gaspedaal te halen.

Per slot van rekening heeft uitgerekend UAE na de zomer van 2023 zelf bewezen hoe een draai om de oren de ideale brandstof kan zijn om een jaar later alles en iedereen van de tafel te vegen.