Belgische wielerwereld in rouw: klassiekerkeizer Rik Van Looy is overleden op 90-jarige leeftijd

Al in de jeugdreeksen openbaart Henri "Rik" Van Looy zich als een veelwinnaar. Op zijn 22e wordt hij opgepikt door de Faema-ploeg van Briek Schotte en Federico Bahamontes. In de klassiekers werpt Van Looy zich meteen op tot de kopman, met in zijn eerste seizoen zeges in Gent-Wevelgem en de Scheldeprijs.

Vlaanderen gaat plat voor de flegmatieke Van Looy. De opvolger van Rik Van Steenbergen krijgt al snel de bijnaam Rik II. Door zijn radde tong en zijn Hollywoodachtige allure, met dank aan zijn ravissante vrouw Nini, overstijgt Van Looy algauw Van Steenbergen qua populariteit.

In 1958 wint hij met Milaan-Sanremo zijn eerste grote klassieker. Van Looy kneedt zijn ploegmaats van Faema tot een geoliede machine, die door de kleur van de truitjes de bijnaam "De Rode Garde" krijgt. Met Spartaanse ploegtrainingen rond het Gardameer wordt in het tussenseizoen de basis gelegd voor de rest van het jaar.

Van Looy is in elke klassieker waarin hij start de grote favoriet. Hij zal dan ook elke topklassieker minstens één keer winnen. De Kempenzoon is niet meteen een begenadigd klimmer, maar hij beschikt over een felle sprint die hem veel zeges oplevert, 493 in heel zijn carrière.

Dankzij zijn snelle benen kan Rik Van Looy ook op de wereldkampioenschappen hoge ogen gooien. In 1960 geeft hij in Karl-Marx-Stadt de uittredende kampioen André Darrigade het nakijken. Een jaar later doet hij in Bern hetzelfde met Nino Defilippis.

Als twee jaar later het WK in Ronse wordt georganiseerd, verwacht het hele land dan ook een derde wereldtitel voor Van Looy, waarmee hij Van Steenbergen zou evenaren. De hele Belgische ploeg rijdt in dienst van Van Looy en houdt het peloton samen voor een massasprint.

Eén landgenoot had het script echter niet goed gelezen. In de sprint wordt Van Looy verrast door de relatief onbekende Benoni Beheyt. Wielerminnend België stond op zijn achterste poten. "Het verraad van Ronse" was geboren (foto).

Na dat WK komt Van Looy er in de klassiekers iets minder aan te pas. In 1966 komt Eddy Merckx bij zijn ploeg rijden. Van Looy beseft snel dat zijn opvolger al klaar staat. Na zijn carrière werd Van Looy directeur van de Vlaamse wielerschool in Herentals, de stad waar hij ook ereburger is en waaraan hij zijn bijnaam dankt: "De Keizer van Herentals".