Een trieste campagne met de somberste van eindnoten. Over de Nations League en de Rode Duivels zijn inmiddels liters inkt gevloeid. De Belgen modderden aan onder het mom van "experimenteren", maar toch zat er meer scheef dan enkel jeugdige onervarenheid. Wat precies? Sporza Daily vroeg het aan drie analisten.
"De Nations League? Eigenlijk het voorbeeld van een competitie die onnodig belastend is. Voor mij is die absoluut geen waardemeter."
Gilles Mbiye-Beya zal op geen enkel moment Domenico Tedesco en zijn spelers afrekenen voor wat er zich de afgelopen maanden afspeelde. Ook niet de nederlaag tegen het wel erg bescheiden Israël als slotakkoord.
"Bezigheidstherapie", noemt de podcastmaker het. En toch. De Rode Duivels hebben vooral in eigen land heel wat gezichtsverlies geleden in een troosteloze campagne. Een die ze volgens collega-analisten wél met volle inzet moesten afronden.
"Je ziet genoeg landen waar de motivatie wel aanwezig is, waar spelers allemaal verschijnen, graag spelen en keihard hun best doen", countert Gert Verheyen - zelf 50 keer in een Duivelsshirt te zien.
"Zo heb ik het zelf altijd ervaren: spelen voor je land, zelfs de stomste match die er is, speel je met je hart, plezier en overgave."
Liep het daar al verkeerd?
Op losse schroeven
Dat spelers hun wedstrijden uitkiezen bij de nationale ploeg, stuit Verheyen - ondanks de drukke kalender - toch tegen de borst.
"En als het niet goed gaat, wordt dat effect nog versterkt", ziet de analist een evolutie. "Dan zeggen ze: ik ga er niet naartoe, want ik krijg alleen maar kritiek. Maar zo geraken we er niet, hè ..."
Sterker nog: "De deur is op die manier open gezet door privileges te verschaffen aan je beste spelers. Zo gaan anderen ook zo redeneren. Wedstrijden à la carte uitkiezen is altijd nefast voor de groepsdynamiek."
Een kier die Domenico Tedesco op zijn conto heeft staan.
Het vinkje bij "de juiste persoonlijke skills" - een o zo belangrijke factor in de vacature destijds, lijkt Tedesco zo niet te kunnen zetten. De cijfers in de Nations League (1 zege, 1 draw, 4 nederlagen) ontkennen ook dat hij een "serial winner" is.
"Ik begrijp de moeilijkheid van Tedesco als die vraag komt en clubs druk zetten om spelers niet te laten spelen. Maar het draait voor je team altijd slecht uit op die manier", besluit Verheyen over het thema.
Tedesco heeft zijn eigen tactische DNA verloochend.
Een thema dat zijn oorsprong kent bij de zaak-Courtois - weet je nog?
"Toen had Tedesco meteen op het vliegtuig moeten springen", oordeelt ervaren ex-trainer Francky Dury. "Dan moet je aanvoelen hoe je speler zich voelt. Net zoals bij een ontevreden De Bruyne, daar moest hij sneller op anticiperen."
Qua people management lijkt de bondscoach zo ondermaats te scoren. En ook tactisch, waarvoor Tedesco zo geprezen werd bij zijn aanstelling - is hij pluimen verloren.
"Hij heeft zijn eigen DNA verloochend", merkt Verheyen op. "Tedesco zette grote tegenstanders onder druk, zonder angst. De Duivels gingen er vol tegenaan. Nu regeert de angst en voetballen we te passief. De kwaliteit is er niet meer, dus moet een alles-of-nietsmentaliteit in de plaats komen. Maar ook die is er niet."
Conclusie? Een matig rapport. Dus heeft Dury goede raad in petto: "Zet je ego opzij en ga in gesprek met je natuurlijke leiders. Als de eindbalans daarvan positief is, kun je Tedesco nog een kans geven."
Al blijft de vraag: krijgt hij die nog?
