Het was een van de mooiste beelden van het voetbalweekend. Toen Romeo Vermant zondag zijn eerste goal voor Club Brugge scoorde, glunderde papa Sven trots in de tribune. Hoe beleefde de ex-Rode Duivel dat bijzondere moment? "Tijdens die lange VAR-check hoopte ik wat feedback van thuis te krijgen, want iedereen zat op de babyborrel van mijn kleindochter naar de wedstrijd te kijken."
Bij de familie Vermant zullen duels tussen Club Brugge en Anderlecht altijd een bijzonder plekje in het geheugen krijgen.
Vóór dit weekend vertolkte vader Sven steeds een hoofdrol - in totaal scoorde hij 5 keer tegen paars-wit. Maar zondagmiddag schreef zoon Romeo zijn eigen geschiedenis door zijn eerste doelpunt voor Club Brugge uitgerekend tegen de grote rivaal te scoren.
"Ik kan niet zeggen dat het aanvoelde zoals elke andere match", grijnst Sven Vermant een dag later.
"Het was al speciaal omdat Romeo aan de aftrap stond en dan kwam die goal... (blaast) Die VAR-check duurde dan nog zo lang. Vanop mijn plek in de tribune kon ik ook zelf niet inschatten of het buitenspel was."
"Ik hoopte op wat feedback van de mensen thuis. Want iedereen zat op de babyborrel van mijn kleindochter Maeze - Romeo is trouwens peter - de wedstrijd mee te volgen op een beamer. Alleen laat het internet in Jan Breydel niet altijd toe om snel berichten te sturen of te ontvangen. Soit, gisteren dus een héél speciale dag met twee keer feest."
Natúúrlijk geniet je heel hard als vader wanneer je zoon scoort.
Maar wat is nu eigenlijk het leukste: zélf scoren tegen Anderlecht of je zoon dat zien doen? Vermant is een van de weinigen die de vergelijking kan maken.
"Het is totaal anders", lacht hij. "Als speler kan je op het veld rondlopen en jouw energie de vrije loop laten. Maar op een tribune kan dat natuurlijk niet, omdat je daar gepakt zit tussen allemaal andere mensen. Maar natúúrlijk geniet je heel hard als vader wanneer je zoon scoort."
Volgens Vermant senior was het overigens geen obsessie bij zijn zoon om eindelijk dat eerste doelpunt bij blauw-zwart te kunnen afvinken.
"Het mocht zeker geen overfocus worden", duidt de ex-Rode Duivel. "Want dan dreig je gecrispeerd te geraken. Hij is daar altijd relatief rustig onder gebleven, maar uiteraard heb je als speler de ambitie om stappen te zetten. Vandaar ook die ontlading na zijn treffer."
