Allerminst een vlekkeloze voorbereiding. Julie De Wilde heeft bij haar ploeg een dienende rol in de Tour de France Femmes. Daar maalt de Belgische niet om, want ze keert net terug van een moeizame revalidatie na haar val in de Antwerp Port Epic eind mei. "De drie weken erna lag ik hele dagen in mijn bed", verzekert De Wilde. "Ik kom van heel ver."
Van een zegekans naar een kleine nachtmerrie. Julie De Wilde kwam eind mei zwaar ten val in de sprint van de Antwerp Port Epic. Het verdict: een sleutelbeenbreuk.
"Maar wat niet veel mensen weten, is dat ik erna nog enorm gesukkeld heb met een hersenschudding", deelt de Belgische van Fenix - Deceuninck voor de start van etappe 3 in de Tour de France Femmes.
Ze is vooral blij dat ze kan deelnemen aan de rittenkoers: "Want ik kom van heel ver. In de drie weken na mijn val sliep ik elke dag tot 11 uur en moest ik na de middag alweer in bed gaan liggen."
"Eigenlijk was ik niets waard op dat moment."
Ik begon met duurtrainingen, want van intensieve blokken kreeg ik last aan mijn hoofd.
Zo werd haar voorbereiding op de zomer helemaal omgegooid.
"Ik begon met duurtrainingen, want van intensieve blokken kreeg ik last aan mijn hoofd. Twintig dagen geleden ben ik op stage vertrokken met de ploeg. Daar heb ik pas voor het eerst intensief kunnen trainen, omdat mijn hoofd het toeliet."
"Mijn voorbereiding was verre van ideaal, maar ik ben toch al blij dat ik hier aan de start sta", vult De Wilde aan.
"Ik voel dat ik er nog wat moet inkomen. Het is wennen en het verloopt met ups and downs. Mijn dienende rol ligt me goed, zo doe ik het juiste gevoel in de koers weer op."
