Remco Evenepoel: "Ik vrees geen offday zoals in de Vuelta, ik ben klaar voor het gevecht in de bergen"

Remco Evenepoel heeft zijn eerste 9 dagen Tour de France achter de rug. Wat vond hij er leuk aan en wat niet, wou een journalist op de persconferentie weten.

"Ik vond eigenlijk alles leuk. Ik amuseer mij hier. Als het goed gaat, heb je geen slechte ervaringen. De regen misschien, dat is het enige waar ik aan kan denken."

Het typeert de relaxte manier waarop Evenepoel door Italië en Frankrijk peddelt. Toch heeft hij ook al door dat de Tour iets totaal anders is dan de Vuelta en Giro, die hij al eerder heeft gereden.

"Het algemene niveau ligt hier zoveel hoger, zeker 3 à 4 km/u sneller. Zaterdag kwam Cavendish naast mij rijden en zei hij: "Dit is dus de Tour. Er is één renner weg en toch wordt er volle bak gevlamd en gewrongen.""

"Ik was wel genoeg verwittigd op voorhand en was er dus klaar voor. Ik denk dat de meest stressvolle dagen al voorbij zijn."

"Voor mij is het nog altijd een grote ontdekkingsreis. Ik geniet er momenteel van, vooral dan na de etappes."

In de tweede week kijkt Evenepoel in eerste instantie uit naar de etappe van woensdag. "Vooral als Belg spreekt mij die etappe aan, want Greg Van Avermaet won de laatste keer in Le Lioran."

"Het is een tricky etappe, er zou wel eens strijd geleverd kunnen worden voor het klassement. Al hangt dat ook af van de groep die zal wegrijden."

Evenepoel heeft de etappe niet verkend. "Ik wou wel, maar de rit ligt zowat in the middle of nowhere. Ik zal zeker nog eens babbelen met Greg over die laatste 50-60 kilometer, want het is volledig hetzelfde, denk ik."

"Vanaf zaterdag begint de échte Tour voor het klassement. Ik ben klaar voor het gevecht. Ik vrees geen offday zoals in de Vuelta., want ik heb nu betere benen dan toen."

Evenepoel verwacht wel nog altijd dat een duel tussen Pogacar en Vingegaard de Tour zal beslissen. "Het zal nog een mooie strijd worden. Hopelijk kan ik daar zo lang mogelijk deel van uitmaken."

"Het zal lastig worden om Tadej en Jonas te volgen, want de voorbije 4 jaar waren zij de beste klimmers. Het zou een droom zijn om hen zo lang mogelijk te kunnen volgen. En als dat niet lukt moet ik naar mijn eigen kracht kijken en vechten voor de plek die ik waard ben."

"De uitspraak 'twee honden vechten om één been en de derde loopt ermee heen' zit dus nog niet in mijn hoofd. Maar je moet er altijd in blijven geloven, in je eigen kracht en in je eigen plan. Je weet het nooit ..."