De zilveren generatie die niemand zag aankomen: een terugblik op de beste Kroatische jaren ooit

Kroatië greep naast de kwalificiatie voor het WK in 2010 en moest dus een frisse start nemen op EURO 2012.

Makkelijk wordt dat niet, want ze worden ingedeeld in een groep bij Spanje, Italië en Ierland. Een groep die verdacht veel lijkt op die van dit jaar, en ook daar net te zwaar is voor Kroatië.

In de openingsmatch wordt Ierland nog met 1-3 aan de kant gezet, maar een gelijkspel tegen Italië en laat verlies tegen Spanje zijn onvoldoende om door te stoten. Kroatië eindigt op de derde plaats, de regel van de beste derdes is dan nog niet van kracht.

Zo moet de Kroatische selectie, met dan al Ivan Rakitic, Luka Modric, Mario Mandzukic en Ivan Perišic in, vervroegd naar huis.

Flashback naar 11 oktober 2013.

Terwijl in België een groot feest losbarstte omdat Romelu Lukaku de Rode Duivels net naar het eerste grote toernooi sinds lang had getrapt, bleef Kroatië geslagen achter. Gelukkig waren er nog de play-offs, IJsland ging voor de bijl en Kroatië boekte tickets voor het WK in Brazilië.

Dat WK wordt het eerste toernooi voor namen als Mateo Kovacic, Dejan Lovren en Ante Rebic. Even lijkt Kroatië aanspraak te maken op de volgende ronde nadat Kameroen met 0-4 overklast wordt, maar op de slotspeeldag van de groepsfase blijkt het Mexico van Guillermo Ochoa te sterk.

Kroatië krijgt in het slot 3 goals tegen en betaalt leergeld, zeker na uitspraken over de Mexicanen van Modric voor de wedstrijd. Rebic pakt op het einde zelfs nog een rode kaart.

Op het Europees Kampioenschap van 2016 in Frankrijk overleeft Kroatië eindelijk wel nog eens de groepsfase. Een wereldgoal van Modric tegen Turkije en een late overwinning tegen opnieuw Spanje zorgen ervoor dat Kroatië groepswinnaar wordt.

In de 1/8e finales bekampen de Kroaten, waar nu ook Marcelo Brozovic een vaste waarde is geworden, Portugal. Een gesloten wedstrijd waarin Kroatië de bovenhand heeft, maar helemaal aan het einde trekken de Portugezen toch aan het laatste eind.

Quaresma kopt een zeldzame Portugese kans in doel, Kroatië ligt tegen het canvas. Na het toernooi leeft het gevoel dat er meer in zat voor de Kroaten, die hun visitekaartje hebben afgegeven aan de wereld.

Voor het daaropvolgende WK moet Kroatië zich opnieuw plaatsen via de play-offs. Griekenland wordt daarin eenvoudig aan de kant gezet, maar het zorgt er toch mee voor dat de Kroaten ondanks hun sterke selectie vooraf zelfs niet als schaduwfavoriet bestempeld worden.

In Rusland verbazen de mannen in rood en wit echter vriend en vijand met hun nieuwe bondscoach Zlatko Dalic.

Al in de groepsfase is duidelijk dat Kroatië een land wordt om rekening mee te houden. In een zinderende partij wordt de vloer aangeveegd met het Argentinië van een treurende Messi. 0-3 wordt het voor de Kroaten, die hun groep eindigen met 9 op 9.

Vervolgens ontpoppen de mannen van Dalic zich tot absolute overlevers. Zowel Denemarken als host Rusland worden uit het toernooi gekegeld na strafschoppen, in de halve finale bezegelt Mandzukic het lot van Engeland in de verlengingen.

Enkel in de finale blijken de uitgekookte Fransen van Didier Deschamps een maatje te groot. Kroatië verliest met 4-2 en eindigt tweede op het toernooi, hun beste resultaat ooit. Sterspeler Luka Modric wordt beloond voor zijn fantastische WK met de prijs voor de beste speler van het toernooi.

Na het WK verandert de Kroatische ploeg deels van gedaante. Gevestigde waarden als Mandzukic, Rakitic en Subasic zwaaien af, terwijl er met Orsic, Livakovic en Gvardiol enkele veelbelovende jongeren komen piepen.

Net als op de vorige EK's wordt het een sisser voor Kroatië. In een matige groep met Engeland, Tsjechië en Schotland worden slechts 4 punten gepakt en de 1/8e finales zijn opnieuw het eindstation.

Een knotsgekke wedstrijd in Kopenhagen tegen alweer Spanje eindigt na verlengingen op 5-3 in het nadeel van de Kroaten. 

De groepsfase van Kroatië op het WK in Qatar zullen weinig Belgen al vergeten zijn. In de laatste groepswedstrijd wordt in het duel met de Rode Duivels beslist wie zich mag opmaken voor de knock-outfase.

De Belgen missen kans na kans en worden roemloos uitgeschakeld, Kroatië beseft zelf niet hoe het zich gekwalificeerd heeft. Een gevoel dat later in het toernooi nog terugkeert. 

Opnieuw hebben de Kroaten in de 1/8e finales en in de kwartfinales strafschoppen nodig om door te gaan. Tegen Japan was dat nog wel de verwachting, maar de kwalificatie tegen topfavoriet Brazilië is een ware houdini-act.

Neymar denkt zijn land naar de overwinning te trappen in de verlengingen, maar Petkovic beslist daar in de 117e minuut anders over. In de strafschoppenreeks kroont doelman Livakovic zich net als tegen Japan tot held van de natie door door de penalty van Rodrygo te stoppen.

De halve finale tegen Argentinië is de grote revanche van Messi, die op pad naar zijn oppergaai de Kroaten terugpakt met wederom een droge 3-0. Als doekje voor het bloeden wordt revelatie Marokko nog opzij gezet in de wedstrijd om het brons.

Na het sterke WK is er weer hoop bij de Kroatische voetbalfans. Net als bij de start van hun topgeneratie worden ze voor het EK ingedeeld bij Spanje en Italië, maar met ook Albanië in de poule moet kwalificatie toch mogelijk zijn.

Het verloopt evenwel helemaal anders. Spanje overklast de Kroaten niet, maar wint de eerste wedstrijd toch met 3-0. Het vertrouwen is zoek bij de ploeg van Dalic en dat is zeker bij de verdediging merkbaar. Livakovic en Sutalo maken grote fouten en Albanië kaapt in extremis een verdiend punt weg.

Zo moet Kroatië de slotwedstrijd winnen van Italië en lange tijd lijkt dat ook te lukken. Kapitein Modric neemt zijn ploeg bij de hand en toont zijn grote klasse door nauwelijks een minuut na een penaltymisser alsnog de openingstreffer te scoren.

In de extra tijd loopt het echter opnieuw compleet mis voor Kroatië, Zaccagni krult Italië op weergaloze wijze naar de volgende ronde. De foto van Modric met de trofee voor Man van de Match achteraf spreekt boekdelen, dit komt hard aan.

Van de basisopstelling van de WK-finale in 2018 blijven enkel nog Brozovic, Modric en Perisic over, en het is nog maar de vraag hoelang deze dertigers nog doorgaan na dit toernooi. Al zei Modric wel dat hij "nog even zal blijven spelen". De nieuwe generatie Kroaten is ook niet mis, met Gvardiol als grote leider, maar het wordt moeilijk om beter te doen dan hun voorgangers.