Fysiek deed hij het er weer allemaal zo gemakkelijk uitzien, maar in het hoofdje van Tadej Pogacar was Luik-Bastenaken-Luik toch een ferme rollercoaster. "Het was een zeer emotionele dag op de fiets", vertelde de Sloveen, die zijn overwinning opdroeg aan de overleden mama van zijn vriendin Urska Zigart. Symbolisch kwam hij - met zijn vingers gericht naar de hemel - over de streep.
Met twee vingers in de lucht kwam Tadej Pogacar over de streep in Luik.
Een symbolisch eerbetoon aan zijn schoonmama, die exact twee jaar geleden het leven liet na een strijd tegen kanker.
"Het was een hele emotionele dag op de fiets voor mij", vertelde de Sloveen ingetogen na zijn tweede overwinning in Luik-Bastenaken-Luik. "Ik zat met mijn gedachten steeds bij de mama van Urska (Zigart, red.). Vandaag reed ik voor haar."
Twee jaar geleden moest Pogacar aan de vooravond van de Luikse klassieker nog naar huis om bij zijn familie te zijn, vorig jaar kwam hij ten val.
"De voorbije twee edities waren heel moeilijk voor mij (zucht), daarom ben ik ook zo blij dat ik vandaag nog eens kon triomferen in deze mooie koers. Ik zit vol emotie vandaag."
Het is mooi dat deze dag zo kon eindigen.
Hoewel het allemaal zo gemakkelijk leek, was het vandaag opnieuw één tegen allen, allen tegen Tadej Pogacar. Maar het Sloveense klimfenomeen gunde de tegenstand geen greintje hoop.
Met een aangekondigde aanval op La Redoute begon hij opnieuw aan een solo-overwinning van een 30 kilometer.
"Toch moet ik opnieuw mijn ploeg bedanken voor het uitstekende voorbereidende werk. Zonder hen had ik het niet kunnen doen. Zo kon ik me de volledige dag focussen om veilig en warm te blijven."
Noblesse oblige. Maar na de Redoute beukte hij zich als eenzame vluchter toch op eigen houtje sterk naar de overwinning.
"Na de Redoute was het wel afzien, maar het gaf me een speciaal gevoel om solo over die streep te rijden - zeker na zo'n lange en lastige wedstrijd. Het is mooi dat het zo kon eindigen."
