Met een indrukwekkende versnelling op de Muur van Hoei verraste Stephen Williams woensdag vriend en vijand in de Waalse Pijl. Het voormalige Britse toptalent komt op zijn 27ste eindelijk aan de oppervlakte na een stevig hindernissenparcours. "Deze sport is zo meedogenloos."
"Ik ben kapot, maar ik ben zo blij dat ik volhield. Dit is emotioneel, want wielrennen is zo'n harde sport."
Ontroerd en trillend van de kou stond Stephen Williams woensdag de pers te woord, nadat hij net de Muur van Hoei had veroverd. Met zijn zege in de Waalse Pijl gaf de 27-jarige laatbloeier eindelijk zijn visitekaartje af aan het grote publiek.
In het peloton hadden velen de doorbraak van Williams al veel vroeger verwacht. De Welshman werd in 2018 immers als toptalent binnengehaald bij Bahrain-Merida, waar hij onder de vleugels van ploegleider Rik Verbrugghe kwam.
Als belofte liet Williams er meteen mooie resultaten optekenen, met twee ritzeges en eindwinst in de prestigieuze Ronde van de l'Isard en ook een ritzege en een vijfde plaats in de Baby Giro, achter generatiegenoten als Aleksandr Vlasov en João Almeida.
Zo leek Williams na namen als Bradley Wiggins, Chris Froome, Geraint Thomas en de Yates-broers het volgende Britse klimtalent in de rij te worden.
Hardnekkig knieletsel
Maar in het seizoen 2019 liep het mis. De Welshman liep een letsel op in zijn linkerknie en moest onder het mes om zijn fabella-botje - in de medische wereld beschouwd als de appendix van het skelet - te laten verwijderen.
De hardnekkige blessure zou hem 18 maanden van de fiets houden, achter zijn toekomst als profrenner verschenen stevige vraagtekens.
"In een dik jaar tijd ben ik van de top van de wereld naar de absolute bodem gegaan", sprak Williams destijds over die periode. "Wat een shit jaar."
In een dik jaar tijd ben ik van de top van de wereld naar de absolute bodem gegaan. Wat een shit jaar.
Maar Williams liet het hoofd niet hangen. In de zomer van het coronajaar 2020 maakte hij zijn comeback in het peloton. Voor goede resultaten was het nog te vroeg, maar dat Williams zich terug renner kon noemen, was al een overwinning op zich.
Daarna begon het talent aan zijn gestage opmars. Zijn eerste profzege in de Cro Race van 2021 bleek een voorproefje voor het echte werk, met in 2022 een eerste WorldTour-zege in de Ronde van Zwitserland.
Franse luchtbel
Het maakte dat Williams op de radar kwam van Jérôme Pineau, ploegbaas van het toenmalige B&B Hotels. Pineau wilde een Franse superploeg oprichten. De namen van potentiële geldschieters als Carrefour, Amazon of Engie deden tierig de ronde.
Williams tekende, net als Mark Cavendish en enkele Belgen, een intentieverklaring bij B&B, maar niet veel later werd de Franse luchtbel doorprikt. Sponsors kwamen niet over de brug, de ploeg stortte in elkaar, renners stonden plots op straat.
Zo ook Williams, die voor de tweede maal zijn nog jonge wielercarrière in gevaar zag komen.
Tot oude bekende Rik Verbrugghe, ondertussen aan de slag bij Israel-Premier Tech, hem een reddingsboei toewierp. "We wisten dat 'Stevie' een groot potentieel had, en toen B&B niet van de grond kwam, hebben we hem gebeld", blikt de Belg terug.
"Bij Israel hadden we nog een plekje voor hem. Pas op het allerlaatste moment hebben we zo zijn seizoen nog gered."
Punch in de benen
Die kans nam Williams in dank aan.
De Brit vond na alle ellende eindelijk zijn beste klimmersbenen terug. Onder meer in de Arctic Tour of Norway, waar hij een rit en het eindklassement won, etaleerde Williams zijn punch op steile aankomsten.
Ook begin dit jaar toonde hij dat scherpe eindschot al in de Tour Down Under, waar hij in de slotrit naar Mount Lofty een dubbelslag sloeg. Goed voor zijn eerste eindzege in een WorldTour-rittenkoers.
"Er gaat van alles door mijn hoofd", reageerde Williams toen ontroerd. "Deze sport is zo meedogenloos en winnen is zo moeilijk. Om het dan te kunnen doen, is een ongelooflijk gevoel."
Welshe winterweer
Gelijkaardige woorden sprak hij woensdag na zijn zege op de Muur van Hoei, waar hij opnieuw zijn punch - de specialiteit van de chef - kon etaleren.
Dat de pezige Brit - amper 59 kilo voor 1m83 - in de winterse weersomstandigheden overeind bleef, is ook geen toeval. "Ik ben het dan ook gewoon om in dit weer te koersen", sprak Williams, die opgroeide in het grauwe Ceredigion in Wales.
Zondag in Luik-Bastenaken-Luik zijn de voorspellingen gelijkaardig: koud en nat. Kan Williams ook daar toeslaan? "Hij kan tegen de koude. Ik zie hem ver geraken", blikt ploegleider Verbrugghe vooruit. "En een renner die wint en in vorm is, kan altijd dat tikkeltje meer."
'Stevie' kan tegen de koude. Ik zie hem ver geraken in Luik. En een renner die wint en in vorm is, kan altijd dat tikkeltje meer.
"'Stevie' is heel leergierig, hij wil het hoogste niveau halen. Hij luistert goed en pikt al het advies goed op. Dat betaalt zich nu uit", aldus onze landgenoot.
In Hoei schonk Williams zichzelf een voorlopige bekroning van een nu al bewogen carrière. Maar met amper 27 jaar op de teller, ligt er wellicht nog veel in het verschiet voor Welshe klimgeit.
Te beginnen zondag in Luik?
