Ontroostbare Wiebes verklaart haar juichblunder in de sprint: "Hier zal ik enkele nachtjes slecht van slapen"

Een memorabele finish van Lorena Wiebes - en toch zal de Nederlandse het einde van deze Amstel Gold Race zo snel mogelijk willen vergeten.

De renster beging een enorme blunder door veel te vroeg te juichen en de geslepen Marianna Vos uit het oog te verliezen. Geen overwinning voor Wiebes, wel een trauma.

Na de streep zonderde een ontroostbare Wiebes zich meteen af. Ze zocht steun bij enkele dierbaren en kreeg nadien ook steun van haar ploegmaats van SD Worx.

"Dit moet verschrikkelijk zijn", aldus commentator Ine Beyen. Ruben Van Gucht pikte in: "Laat het een les zijn voor iedereen die zich met koersen bezighoudt."

Analist Sep Vanmarcke zag dat Wiebes een "cruciale en dramatische fout maakte".

"Door de tegenwind verlies je nog veel snelheid wanneer je begint te juichen. En komt daar nog bij: iedereen wil ook zó graag die foto.Ze zat zodanig in de overtuiging dat ze - met haar snelheid - door niemand meer bedreigd kon worden en daarom keek ze ook niet echt naast haar."

Een goed halfuur na de spijtige feiten waren de eerste tranen van Wiebes opgedroogd en kon ze haar blunder al beter relativeren.

"Dit is gewoon heel dom", klonk het met een lachje. "Ik heb Marianne nooit voelen aankomen en was heel erg gefocust op Longo. Toen ik een gat vond, dacht ik dat het goed ging. Maar ik was te hard gefocust op mijn rechterkant en had links niet meer gezien."

"Ik zal misschien 2 à 3 nachtjes slecht slapen en dan is het op naar volgend jaar. Door het ongeluk in de wedstrijd kan ik dit ook relativeren - mijn juichen was niet het ergste. Er zijn belangrijkere dingen dan de koers."