Mathieu van der Poel reed alles en iedereen aan flarden in Parijs-Roubaix. Opnieuw etaleerde hij zijn overmacht tegenover de rest van het peloton. Dat deed Karl en José terugdenken aan ene Tadej Pogacar in Strade Bianche. Hoe kijken onze analisten naar deze uitzonderlijke generatie solisten? "Je moet van die unieke momenten genieten", klinkt bij ons commentaarduo.
Karl: "Mathieu van der Poel heeft het begrip "solo" extra geponeerd. Hij reed vandaag iets meer dan 59 kilometer alleen in de aanval. Had je gedacht dat het van zo ver zou zijn?"
José: "Ik denk niks meer. Ik denk alleen maar hoe ik ’s morgens op de parking moet geraken en daar stopt het. Die mannen nemen me elke keer te grazen."
Karl: "Kijken we naar een uitzonderlijke generatie renners? Tadej Pogacar ging in de Strade Bianche solo op 82 km van de finish, Mathieu deed het in de Ronde en Roubaix van heel ver."
José: "Ja. Die jongens overstijgen de rest van het pak. Maar wat me het meeste opviel vandaag, dat is de ploeg. Vanwaar komen al die mannen? Supergoede renners als Kielich, Vermeersch en Riesebeek. Maar zijn dat ook allemaal geweldige toppers?"
"Ze stijgen gewoon allemaal boven zichzelf uit en rijden elk op hun manier een geweldige koers. Allemaal op hun eigen manier op niveau. Dan vraag ik me af waarom alle anderen dat niet doen bij hun teams? "
"Je ziet nog maar eens wat een kopman kan doen. Het doet iedereen harder werken tijdens de week. Omdat ze weten dat ze moeten voldoen aan de eisen van de kopman. Met z’n allen."
Karl: "Voor Alpecin was het vandaag inderdaad het perfecte plaatje..."
José: "Op de manier zoals we het ook al in de Ronde konden zien. Mathieu van der Poel en zijn ploegmaats waren top. Ze waren op de juiste momenten op de juiste plaats."
Karl: "Met vandaag ook een speciale vermelding voor Gianni Vermeersch, die misschien wel in de vorm van zijn leven zit. Hij glipte mee met Küng en Politt."
José: "En daar speelde hij een cruciale rol zonder enorme inspanningen te leveren. Gewoon door mee te zijn. Hij was mee in het wiel en zette de ploeg daar eigenlijk op rozen."
Karl: "Wij kunnen genieten van dit soort solo’s, maar als je er te veel van krijgt. Dreigt de koers dan saai te worden?"
José: "Klopt. Als je, zoals in het voetbal, met een gekleurde bril kijkt, dan kan ik me voorstellen dat je het niet zo fijn vindt. Een supporter van geel, blauw, jeans of rood kan al eens denken: "Ze zijn daar weer." Toch moet je hiervan genieten. Het zijn momentopnames. Dat blijft niet duren."
Karl: "Zou het niet goed zijn als de toppers elkaar niet of veel minder ontlopen?"
José: "Misschien verandert dat wel door wat er dit jaar allemaal gebeurd is. De superzware valpartijen zijn misschien een aanzet om het afwachtende achterwege te laten. En om te nemen wat je kan nemen."
"Ik weet niet of we die spreidstand nog gaan krijgen en dat renners gaan skippen en nog eens skippen. Je kan zoveel skippen tot het allemaal weg is. Pas op. Ik zeg niet dat Wout van Aert het fout heeft aangepakt in de voorbereiding, maar dan komt daar wel de pech op de pech ..."
Ik weet niet of we die spreidstand nog gaan krijgen en dat renners gaan skippen en nog eens skippen. Je kan zoveel skippen tot het allemaal weg is.
Karl: "Wat kan deze Mathieu van der Poel in Luik? Tegen een goeie Pogacar, en zonder Remco"
José: "Dat laatste verandert veel. Zet Evenepoel erbij met een sterke ploeg rond hem. Dan krijg je misschien nog een zwaardere koers."
"Sowieso kan Van der Poel niet echt strijden tegen een goeie Pogacar. Maar hoe dicht hij in de buurt komt, dat weet je nooit. Van der Poel is een aparte vlerk."
"Maar als je logisch nadenkt met dat klimwerk als La Redoute. Dan is het lichtgewicht altijd in het voordeel."
"Het heeft nu vooral met gewichtklassen te maken. Dit peloton van Roubaix woog 75 kg. We gaan eens kijken wat we aan de start krijgen in de Waalse Pijl. Het zal 65 kg zijn."
Karl: "Kan je tenslotte eens in het hoofd van Van der Poel kijken? Als wereldkampioen en winnaar van de Ronde hier aan de start staan"
José: "Wat voor een vraag is dat nu?"
Karl: "Je zou kunnen redeneren dat hij alleen maar kan verliezen."
José: "Ik zie bij Van der Poel wat ik ook bij Pogacar zie. Die mannen maken het wielrennen minder belangrijk dan wij dat maken."
"Ze amuseren zich voor een stuk. De ontspannen manier om naar zo een wedstrijd toe te leven. Van der Poel wint de Ronde, maar gaat toch nog snel op reis naar Spanje om er nog te trainen. Ver weg van het vasteland wielrennen."
