Maand na aanval van hond zit Frederik Frison weer met lach op de fiets: "Heb paar dagen wat dieper gezeten"
Met één beet zag hij zijn voorjaar in rook opgaan. Frederik Frison werd vorige maand het slachtoffer van een hondenaanval. De Belgische renner, die zich net wilde bewijzen bij zijn nieuwe ploeg Q36.5, hield er een scheur in de spier rond zijn teelbal aan over. "Een zwaar gevolg van zo'n stom voorval", blikt Frison er met verse moed op terug.
Hoe zou het nog met Frederik Frison zijn?
"Ondertussen wel al wat beter, maar ik heb wel al afgezien met de blessure", deelt de Belg een maand nadat hij was aangevallen door een hond.
Toen Frison zijn dochtertje wilde ophalen bij kennissen ging hij als laatste door een deuropening. Uit het niets viel de weimaraner - een jachthond van ruim 30 kilogram - aan.
"Als eerste reactie dacht ik: hoe kan dat!?", herbeleeft de 31-jarige renner het moment. "Ook de baasjes waren in shock, want het beest had nog nooit een vlieg kwaad gedaan."
"Langs de ene kant ben je dan kwaad, maar langs de andere kant besef je dat het iedereen plots kan overkomen. En dan ben ik blij dat het niet bij mijn kind was."
Stom voorval, zware gevolgen
De gevolgen zijn niet min voor Frison.
"De spier rond mijn teelbal was gescheurd. In de teelbal zelf had ik ook nog een bloeduitstorting, dus werd ik meteen geopereerd", zegt hij over de beet.
"Gelukkig is alles goed gelukt en is de teelbal oké. De spier is gehecht, de wonde langs buiten genaaid. Dat in een soort verhakkelde lijn, wat ervoor zorgt dat het niet goed geneest."
Toch kijkt onze landgenoot nu het liefst naar de positieve zaken. Zo vierde hij onlangs een gezinsuitbreiding en kan hij opnieuw genieten van voorzichtige trainingsritten.
"Al moet ik wel nog oppassen met de zwelling op de wonde, want zo'n zadel is niet altijd even zacht."
Ik heb letterlijk een kruis moeten maken over het voorjaar (lacht).
Het voelt vreemd dat de tempobeul heel wat koersen moet bekijken op televisie.
"Ik heb letterlijk een kruis moeten maken over het voorjaar", lacht hij er inmiddels om. "Het was zo'n stom voorval waar niemand iets aan kon doen met zware gevolgen."
Want Frison wilde zich bewijzen bij zijn nieuwe ploeg Q36.5. Een ploeg die volop gelooft in zijn kracht om finales te kleuren.
"Alles verliep dan ook perfect afgelopen winter. Ik heb zelfs geen verkoudheid gehad. Na het voorval heb ik een paar dagen mentaal toch wat dieper gezeten."
(Lees voort onder het Instagrambericht)
Door nieuw toekomstperspectief - en dankzij babbels met "revalidatiepartner" Florian Vermeersch, bij wie hij zijn hart kan luchten over de situatie - kikkert hij weer helemaal op.
"Ik ben voorzichtig, maar wil eind april weer proeven van koers. De Vierdaagse van Duinkerke, Ronde van Zwitserland en het BK zijn toch nog doelen."
En dan behoort het pijnlijke voorval voor eeuwig tot het verleden.
"Maar door het litteken zal ik er altijd aan herinnerd worden", besluit Frison met een knipoog.
