Speerwerpen was lange tijd "slechts een hobby", maar met zijn eerste profcontract op zak mag Timothy Herman zich nu volledig richten op zijn olympische droom. "Het is ongelofelijk hoe het allemaal is gelopen."
Tot vorig jaar had sportminnend België nog nooit van Timothy Herman gehoord. Lange tijd een grote belofte in het speerwerpen, maar door aanhoudend blessureleed was het er nooit echt uitgekomen aan de top.
Maar zoals het toepasselijk op zijn Instagram-pagina staat: Quitters never win, winners never quit. Vorig jaar sloeg Herman de atletiekwereld met verstomming door op zijn 32 jaar het Belgische record te breken.
Met een worp van 87,35 meter op de meeting van Nairobi in Kenia veegde hij het record van Johan Kloeck uit 1999 van de tabellen.
Het zorgt ervoor dat de 33-jarige Timothy Herman zijn vaste job als onderhoudstechnicus even opzij mag schuiven, want hij heeft nu een profcontract op zak. Het speerwerpen is nu niet langer "maar een hobby".
Het doel: de Olympische Spelen in Parijs halen. "Ik kan me op twee manieren plaatsen", vertelt hij. "Ofwel gooi ik de rechtstreekse limiet van 85,50 meter. Mijn record in Kenia heb ik een maand te vroeg gegooid om mee te tellen voor de Spelen."
"Ofwel via de wereldranglijst. Ik sta momenteel 12e van de wereld, terwijl de top 32 mag deelnemen. Ik sta dus redelijk veilig, maar ik zou toch liever meer zekerheid hebben met de rechtstreekse limiet."
Ik wil minder wedstrijden doen om zo goed mogelijk te zijn op de grote kampioenschappen.
Timothy Herman stond vorig jaar al in de WK-finale en droomt nu van Parijs. "Vorig jaar had ik één uitschieter. Dit jaar focus ik me op fysiek in orde zijn en mijn gemiddelde omhoogkrikken", vertelt hij. "Ik wil vaker werpen tussen 83 en 86 meter."
De Belgische speerwerper spaart kosten noch moeite om dat doel te bereiken. Na een stage in Tenerife volgen nog stages in Zuid-Afrika en Cyprus om zich helemaal klaar te stomen.
"In Nairobi, waar ik vorig jaar mijn BR wierp, open ik mijn seizoen. Daarna zal het EK er al snel zijn. Ik wil minder wedstrijden doen om zo goed mogelijk te zijn op de grote kampioenschappen."
Dat hij nu op zijn 33e nog mag dromen van de Spelen, vindt Herman onvoorstelbaar. "Het is ongelofelijk hoe het allemaal is gegaan. Een jaar of drie geleden was dit totaal ondenkbaar."
"De Europese finale was al onwaarschijnlijk. Ik dacht toen: misschien lacht het geluk me nu wel toe. En dan kwam die worp van 87 meter. Dat leek wel bovenmenselijk."
Kan Herman dit seizoen nog zo'n bovenmenselijke worp uit zijn lichaam persen?
